Ο μικρός Νικήτας

Παρατήρησα ότι μετά από καιρό η ιστοσελίδα του Β. Βενιζέλου αναρτήθηκε και πάλι στο διαδίκτυο, ανανεωμένη και με πιό «επαγγελματικό» σχεδιασμό .

Πέρα όμως από το πιό επαγγελματικό στυλ, η ιστοσελίδα έχει και μία άλλη βασική διαφορά σε σχέση με την παλιά: έχει αποβάλλει οποιοδήποτε αθλητικό στοιχείο και έχει πλέον χαρακτήρα αμιγώς πολιτικό.

(για όσους δεν είχαν την ευκαιρία να δούν την παλιά ιστοσελίδα, αναφέρω ότι αυτή περιείχε σε δεσπόζουσα θέση 2 φωτογραφίες του Β. Βενιζέλου – μία στους ώμους των οργανωμένων οπαδών του Άρη και μία στους ώμους των οργανωμένων οπαδών του ΠΑΟΚ- και ελάχιστο άλλο υλικό)

Όπως όλοι είδαμε, σήμερα έγινε χαμός στο κέντρο της Αθήνας. Πλακώθηκαν αναρχικοί (?) με εθνικιστές (?) που διαδήλωναν ταυτοχρόνως (για διαφορετικούς υποθέτω λόγους).

Πέρα από το προφανές θέμα της ανεπάρκειας της αστυνομίας (μερικές μέρες μετά το περιστατικού όπου έντρομοι οι αστυνομικοί προσπαθούσαν να εκκενώσουν το τμήμα στο οποίο επιτίθεντο «αντεξουσιαστές»), υπάρχει και ένα άλλο, πολύ σημαντικό νομίζω ζήτημα.

Σε κάποια τηλεοπτικά πλάνα της συμπλοκής (του mega), φαίνονται από την μία πλευρά οι αναρχικοί να πετούν πέτρες και καδρόνια, και απο την άλλη το μπλόκ των αστυνομικών. Το εκπληκτικό όμως είναι ότι το μπλόκ των αστυνομικών εμπεριέχει τους εθνικιστές, οι οποίοι φορώντας κράνη έχουν αναμειχθεί με τα ΜΑΤ και πετούν πέτρες και καδρόνια πρός τους αναρχικούς!!! Μάλιστα κάθε τρείς και λίγο μερικοί από τους εθνικιστές κάνουν ντου ενάντια στους αναρχικούς, και μετά υποχωρούν πάλι πίσω από την γραμμή των αστυνομικων. Οι αστυνομικοί των ΜΑΤ  όχι μόνο δεν αντιδρούν (οταν βλέπεις κάποιον που φοράει κράνος και πετάει πέτρες στο κέντρο της Αθήνας, φαντάζομαι τον συλλαμβάνεις, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται ακριβώς δίπλα σου και έχεις την άμεση ευχέρεια να το κάνεις), αλλά φαίνεται να προστατεύουν τους επιτιθέμενους εθνικιστές και να σχηματίζουν κοινό μέτωπο εναντίον των αναρχικών!

Κυριολεκτικά μοιάζει λές και έχουν συμμαχήσει και πολεμούν ώς ενιαίο τάγμα! H συντροφιά του δαχτυλιδιού…

Δείτε το βιντεάκι:

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=408415
Κάποιος είχε μιλήσει σε κάποια προεκλογική εκστρατεία του για «καθαρούς Έλληνες». Θα είχε ενδιαφέρον να μας εξηγήσει ποιούς εννοούσε.

YΓ. Και για να μην παρεξηγούμστε. Βάζω όλους αυτούς με τα κράνη και τις πέτρες στην ίδια κατηγορία, είτε κρατούν Ελληνικές είτε μαυροκόκκινες σημαίες.

Οι υποστηρικτές του Β. Βενιζέλου υποστηρίζουν ότι η εκπροσώπησή τους στην  Κεντρική Οργανωνική Επιτροπή του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ έπρεπε να είναι 30% των συνέδρων.

Σε περίπτωση ήττας του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές θα αναλάμβαναν το 30% της ευθύνης της ήττας;

Ο Μ. Κοψίδης, πρώην στέλεχος του ΚΚΕ, ανακοίνωσε την προσχώρησή του στο ρεύμα Βενιζέλου. Για να μην έχουμε και αμφιβολίες, εξήγησε ότι δεν προσχωρεί στο ΠΑΣΟΚ αλλά μόνο στο ρεύμα.

Δηλαδή το «ρεύμα Βενιζέλου» είναι πολιτικός σχηματισμός ευρύτερος του ΠαΣοΚ, και τυγχάνει απλώς πολλά από τα μέλη του να είναι και μέλη του ΠαΣοΚ? ‘Εχει αποκτήσει νομική οντότητα ώστε να μπορεί να εγγράφει μέλη?

Εκτός και αν διαμορφώνεται νέο κόμμα με όχημα το φανταστικό ρεύμα.

ΥΓ. Αρχίζει να μοιάζει ότι γράφω στο μπλόγκ μόνον όποτε με εκνευρίζει ο Β. Βενιζέλος, άλλα η αλήθεια είναι ότι μετά από κάποιον καιρό αποχής, και ενώ ετοιμαζόμουν να γράψω είδα στις ειδήσεις το συγκεκριμένο και…

Πριν από 3 χρόνια ο Προκόπης Παυλόπουλος (και κατ’επέκταση ο Κώστας Καραμανλής και η ΝΔ) εξαίρεσε 3 κοινότητες από το σχέδιο «Καποδίστριας» – παρά την σφοδρότατη αντίδραση όλης της τότε αντιπολίτευσης. Τρία ονόματα που δεν μου έλεγαν τίποτε απολύτως τότε. Και έμεινα άναυδος. Τι άσχετο ήταν αυτό? Γιατί αυτά τα 3 χωριουδάκια? Τόσοι και τόσοι ήθελαν να εξαιρεθούν… Δεν μπορεί, δεν είναι απλώς μικροτοπικιστικές διαφορές όπως με τις περισσότερες άλλες περιπτώσεις! Αλλά φυσικά δεν είχα την παραμικρή ιδέα. Όπως και πολλά άλλα, ξεχάστηκε το ζήτημα…

Τό ένα από αυτά τα χωριά λεγόταν Ζωνιανά.

Σήμερα ανακαλύψαμε ξαφνικά γιατί ήταν και είναι σημαντικό αυτό το χωριό. Δεν μπορεί όμως παρά να το είχε ανακαλύψει ήδη από τότε όποιος πίεσε τον Καραμανλή να τα εξαιρέσει. Και αυτός δεν μπορεί να είναι όποιος και όποιος. Για να γίνει μία τέτοια απροκάλυπτη εξαίρεση πρέπει να ήταν κάποιος με άμεση πρόσβαση στον πρωυθπουργό. Και ο πρωθυπουργός πρέπει σε αυτόν τον κάποιον να έχει κάποια μεγάλη υποχρέωση (και εξάρτηση?) για να ικανοποιήσει ένα άιτημα που μόνο πολιτκό κόστος μπορεί να έχει. Μιλάμε εξ άλλου μόνο για 2-3 χιλιάδες κατοίκους ενώ η μισή επαρχία έλεγε «γιατί μόνο αυτοί και όχι και εμείς?».

Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο το αίνιγμα. Θα πάρω το 50-50: δεν είναι ο πολιτευής με καταγωγή από διπλανό νομό (και αρχιερέας του ρουσφετιού) γιατί ούτε υποχρέωση του έχει ο Καραμανλής ούτε πρόσβαση έχει πλέον. Ενας μόνο Κρητικός έχει απ’ ευθείας πρόσβαση στον Κ. Καραμανλή.

Πίσω στα Ζωνιανά: τι κάνουμε τώρα όμως που κόντεψαν να φάνε τους αστυνομικούς και βούηξε το πανελλήνιο?

Ό,τι κάνει πάντα η κινηματογραφική εταιρεία «Καραμανλής και ΣΙΑ». Τους προειδοποιούμε να φύγουνε, στέλνουμε τα πιό γεροδεμένα παληκάρια της αστυνομίας ντυμένους Rambo/Batman φωνάζουμε κάμερες και δείχνουμε την περιβόητή μας μηδενική ανοχή (sic) ξεριζώνοντας κάτι σπάκες και συλλαμβάνοντας τους «κακοποιούς» του χωριού. Και μετά πάμε γι’άλλα, έκλεισε και αυτό το επικοινωνιακό θέμα, και κατά προτίμηση πάμε για εκλογές αν μπορούμε να τις κερδίσουμε.

Τους πολιτικούς προστάτες όμως τι θα τους κάνουμε?

Και κάτι για να ευθυμήσουμε λίγο!

Από την συνέντευξη Βενιζέλου στο Παρόν (4/11/07):

Κουρής: «Λένε ότι εκείνη τη Δευτέρα, μετά την Κυριακή το βράδυ, που εμείς είχαμε χαρακτηρίσει παλικαρίσια εκείνη τη δήλωσή σας το βράδυ στο Ζάππειο, όλες σας οι κινήσεις ήταν σαν να κλωτσάτε τη γαβάθα…»

Βενιζέλος: «[…] Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική της υποκρισίας, δεν με ενδιαφέρει η πολιτική της πόζας και δεν με ενδιαφέρει το ΠΑΣΟΚ των μηχανισμών και των παραγόντων.»

Συγκρατούμε το «δεν με ενδιαφέρει η πολιτική της πόζας», και μετά βλέπουμε το παρακάτω βιντεάκι:

Τα παρακάτω γράφει ο Μάκης Κουρής σχετικά με την συνέντευξη που πήρε από τον Β. Βενιζέλο για το «Παρόν»:

«Η συζήτηση ξεκίνησε με καλούς οιωνούς, με χαμόγελα, όμως δεν πρόλαβαν να περάσουν τα πρώτα λεπτά και η ατμόσφαιρα δυναμιτίστηκε και ακούσθηκαν φράσεις που δεν γράφονται, τα μαγνητόφωνα έκλεισαν, τα ντοσιέ μαζεύτηκαν και η λήξη της συνέντευξης ήταν σχεδόν γεγονός πριν καλά καλά αρχίσει…

Αιτία, ότι οι ερωτήσεις ήταν αιχμηρές, ότι ενοχλούσαν οι παρεμβάσεις στις μακροσκελείς απαντήσεις. Αλλά και σε σημεία που ήταν αντίθετα με την πραγματικότητα.

Η ηρεμία κάποια στιγμή επανήλθε, με την ένταση όμως να είναι διάχυτη παντού… Τα πνεύματα κάπως ηρέμησαν και η συνέντευξη με… γοργό βήμα έφθασε γύρω στις τρεις παρά τέταρτο στο τέλος… Σε κλίμα βέβαια κάθε άλλο παρά ανθρώπινο… Κλίμα βέβαια που σε τριάντα χρόνια δημοσιογραφίας στην Αθήνα δεν το έχω ξαναδεί. Και δεν σας κρύβω ότι αυτό με έβαλε σε πολλές, πάρα πολλές ανήσυχες σκέψεις… Αυτά τώρα… Περισσότερα κάποια άλλη φορά για να μην κατηγορηθούμε για φόρτιση του κλίματος…»

Το link για την συνέντευξη:

http://www.paron.gr/v3/new.php?id=18533&colid=37&catid=34&dt=2007-11-04%200:0:0

Τίθεται τώρα ένα ζήτημα ηθικής τάξεως.

Ο Β. Βενιζέλος κατέκρινε τον πρόεδρο του ΠαΣοΚ με πολύ σκληρά λόγια καθ’όλη την περίοδο μετά τις 16 Σεπτεμβρίου. Για την ακρίβεια, η ρητορική του ήταν μια διαρκής απαξίωση του Παπανδρέου.

Εχθές έφτασε στο αποκορύφωμά του, όταν ευθέως δήλωσε ότι θεωρεί τον Παπανδρέου ανίκανο. Εκπεφρασμένης μίας τέτοιας απόψεως, με ποιόν τρόπο θα μπορέσει να συνεχίσει ώς κορυφαίο στέλεχος, μετα τις 11/11?

Δεδομένου του ότι έχει δηλώσει ότι θα αποδεχθεί το αποτέλεσμα της εκλογής, πώς θα συμβιβάζεται με το φιλότιμό του και με μία στοιχειώδη συνέπεια το ότι θα δίνει την μάχη υπό έναν στρατηγό που θεωρεί ανίκανο?

Το μεγάλο πρόβλημα για τον Β. Βενιζέλο είναι ότι τώρα θα πρέπει να αντιμετωπίσει το αδιέξοδο στο οποίο περιήλθε με την ίδια του την ακραία ρητορική.

Κάπου εδώ νομίζω όλοι θα συμφωνήσουμε ότι το μάτς τελείωσε. Η σαρωτική νίκη του Γ. Α. Παπανδρέου όμως του αποφέρει πολύ περισσότερα από την προεδρία του κόμματος. Η διαδικασία αυτή ήταν γι’αυτόν ένα ιδιότυπο coming of age:

Μπήκε Γιώργος και βγήκε Παπανδρέου

Το 2004 πήρε 1.000.000 ψήφους, άλλα (δυστυχώς) αυτό δεν αρκεί για να εδραιωθεί κανείς ώς αδιαμφισβήτητος αρχηγός σε ένα κόμμα, ιδιαίτερα στο ΠαΣοΚ. Η αναγνώριση αυτή έρχεται μόνο μέσα από μία μάχη, μόνο δια πυρός και σιδήρου.

Το 2004 ο Παπανδρέου κέρδισε την στήριξη του λαού. Σήμερα κερδίζει και την αφοσίωση του κόμματος.

Δεν είναι απλώς μια νίκη, είναι μία επίδειξη ισχύος. Είναι ένα μήνυμα σε όσους τον αμφισβήτησαν και σε όσους τον υπονόμευσαν. Όλοι θα ξέρουν ότι αυτά δεν γίνονται πλέον.

Κομμένες οι ειρωνίες πρός τον «Γιωργάκη». Σεβασμός στον Παπανδρέου.

Καλό αγώνα και καλή επιτυχία, αρχηγέ.