Net als in Nederland trekken Australiërs er massaal op uit tijdens de ‘school holidays’ (de grote zomervakantie). Kinderen hebben hier ook minimaal zes weken vrij in de zomer. De vakantie periode begint op 1e kerstdag en veel bedrijven sluiten tussen kerst en oud en nieuw hun deuren en werknemers worden min of meer geacht verplicht vrij te nemen tijdens deze periode. Tja daar kan je dan heel moeilijk om doen want natuurlijk zit niet iedereen te springen om in het hoogseizoen op vakantie te gaan, maar Sander en ik zitten daar niet zo mee hoor. Sterker nog... wij maken altijd graag van de gelegenheid gebruik om er nog een aantal vrije dagen bij aan te plakken. Zo wil het gebeuren dat we op eerste kerstdag samen met Christ en Carola in een propvolle Mitsubishi Delica begonnen aan een 14 daagse reis naar Adelaide (en terug natuurlijk).
De reis begon langs de Great Ocean Road. Voor geen van ons een nieuwe ervaring en toch elke keer genieten we er weer enorm van en ontdekken we weer nieuwe plekken.
Verbazingwekkend wat de zee met de limestone kust en kliffen doet.
Prachtig mooi uitzicht langs de kust.
En het komt niet vaak voor dat het zo stralend blauw is langs deze route.
Tja en ook die lieve, slome koalaatjes blijven schattig om te zien.
Samen ontbijten. In de meeste gevallen op z'n Australisch met egg and bacon (en dat smaakt des te beter als je buiten leeft!)
Op deze mooie kampeerplek (Aire River West Campground in The Great Otway NP), die alleen bereikbaar is via een houten brug, was het goed vertoeven (en dat gratis en voor niks).
Na het ontbijt maakten we een wandeling langs de rivier, naar deze inlet waar de rivier in uit mondde...
....om uiteindelijk bij de woeste, turquoise blauwe zee uit te komen.
Tjonge, jonge in Australie wordt je wel verwend met die prachtige stranden hoor.
En daar wordt ik toch elke keer weer echt blij van... haha!
Dit keer reden we aan de toeristische Twelve Apostels voorbij. Maar een stop bij de minder bekende Bay of Martyrs was zeker de moeite waard.
Dag vier beginnen we met een stop in Port Fairy. Een mooi, oud havenstadje.
This is life! Hier kampeerden we diezelfde dag in Mt Eccles National Park. Een heerlijk, rustige kampeerplek met veel wildlife. De chef kok van ons reisgezelschap wist ook hier weer een wonderbaarlijke maaltijd te bereiden waarvan we heerlijk smulden.
De omgeving rond Mt Eccles staat bekend om zijn vulkanische historie. De volgende ochtend bezoeken we een lava tunnel (The Natural Bridge) die tig jaren geleden tijdens een uitbarsting is ontstaan.
De reis wordt vervolgd en via Portland komen we terecht bij Cape Bridgewater. Hier bezoeken we oa. de Petrified Forest. Dit zijn door de natuur (voornamelijk door regen) gevormde holle, limestone 'buizen' langs de kust. Het is een mooie wandeling langs de ruige kust.
Bij Bridgewater lakes nemen we nog een kijkje in de grotten om vervolgnes door te rijden naar Surrey Ridge Picknick area in the Cobbobonnee forrest waar we ons kamp opslaan.
De volgende ochtend verdwalen we hopeloos in dit forrest maar we hebben wel het geluk te mogen genieten van twee emu's (soort struisvogels) die langs onze auto meerennen.
Uiteindelijk weten we de weg naar de grens met de staat South Australia te vinden, en onze eerste stop hier zijn de Ewens Ponds. Dit zijn min of meer drie zoet water vijvers die via kleine doorgangen met elkaar verbonden zijn. Ze staan bekend om hun extreem heldere water en er wordt dan ook volop gesnorkeld. Weliswaar in wetsuits want volgens de Australiërs is het water ijskoud. Maar jah, het merendeel van deze doelgroep heeft nog nooit in de Noordzee gezwommen dus Christ laat zich niet weerhouden en met een geleende snorkel en flippers maakt ook hij even een kleine duik...
.... zonder wetsuit natuurlijk.
Van collega's had ik het advies gekregen toch ook zeker het plaatsje Mt. Gambier te bezoeken. Na een kleine lunch in Port MacDonnel rijden we dan ook richting het noorden waar we allereerst stoppen bij Mount Shank. Het is een hele klim naar boven maar eenmaal op de top hebben we een prachtig uitzicht over de krater van deze vulkaan. Fantastisch!
Na deze inspanning rijden we verder naar Mt Gambier. En eigenlijk meteen als we binnenrijden mogen we aanschouwen waar Mt Gambier zo bekend om is.... The Blue Lake! Ongelooflijk, ik heb nog nooit zo'n intens,helder blauw water gezien.
Het meer, dat een omtrek heeft van 5 km, 70 meter diep is en 3600 miljoen liter water bevat, is gevormd in een oude vulkaan krater.
Tussen december en maart, veranderd het meer in een levendige, kobalt blauwe kleur, om vervolgens tussen april en november weer terug te keren naar een koude, grijze kleur . De exacte oorzaak van dit verschijnsel is nog steeds een kwestie van gissen, maar men gaat ervan uit dat het te maken heeft met de opwarming van het meer en de wisselwerking die dat heeft op bepaald stofjes in het water.
We verblijven die nacht op een plaatselijke camping in het stadje en gaan de volgende ochtend (oudjaarsdag) fris gedoucht en met volgeladen computers, accu's en telefoons weer op pad. Laat het nieuwe jaar maar komen.... wij zijn er klaar voor!
Onze eerste stop die dag is de Umpherston Sinkhole.
Hier is meneer Umpherston jaren geleden begonnen met de aanleg van een tuin in een oude krater...
... en het moet gezegd worden het is nu jaren later nog steeds een klein paradijsje waar wij eventjes volop van hebben mogen genieten. Echt bijzonder mooi!
Na wat stops voor oa. verkoelende duikjes (de temperatuur steeg richting de 40 graden) sloegen we ons kamp op bij Long Gully Campground.
Daar maakten we nog een wandeling langs de prachtige, ruige kust.
Om vervolgens af te tellen tot het Nieuwe jaar onder het genot van een lekker glaasje wijn.
Happy New Year!!!
Op nieuwjaarsdag zag Sander vervolgens nog een piepklein wensje van hem in vervulling gaan want voor het eerst hadden we de mogelijkheid om met Mitsi over het strand te rijden.
Alhoewel ik in dit geval toch ook graag even de benenwagen nam!
Die dag rijden we langs een vrij droog en saai stuk richting Adelaide en we maken flink wat kilometers. Voor de lunch maken we een stop langs een drooggevallen zoutwater meer, in het Coorong National Park.
Eenmaal weer op de weg zien we enorme hoeveelheden pelikanen vliegen.
Via Meningie rijden we naar Wellington waar we de ferry nemen naar de overkant van de rievier. We overnachten in Longhorne Creek.
De volgende dag bezoeken we Victor Harbour. Het is snikheet die dag (42 graden)en na een korte wandeling door het stadje zoeken we verkoeling in de zee. We genieten nog even van het uitzicht bij The Bluff.
We rijden via een rustig route langs deze dam en vinden een campsite in Normanville. Vanaf de camping lopen we rechtstreeks het strand op waar ook hier weer een verkoelende duik wordt gemaakt.
Die ochtend branden Sander en ik de tent uit en in alle vroegte maken we daarom maar een duikje in zee. Nadat het kamp is afgebroken en Mitsi weer is ingepakt (elke keer weer een hele klus), rijden we naar Glenelg Beach. Dit is een toeristisch plaatsje langs de kust niet ver van Adelaide.
Sander maakt nog even een duikje ;)
(grapje)
En bij aankomst in Adelaide worden we ook nog weer even aan 'The Silly Season' (want dat is het hier) herinnert.
Na een kleine stop in Adelaide, rijden we via Mount Lofty (hoogste punt in South Australia) naar Hahndorf (een vroegere duitse nederzetting) waar we genieten van een heerlijk duits biertje.
We kamperen bij Cuddle Creek Caravan Park.
De volgende dag laten we ons verwennen in de bekende Barossa Valley. Australië's meest bekende wijn omgeving.
We genieten van een lunch in Maggie Beer's (haar eten is bekend in heel Australië) Farm Shop. Yummy!!!
En hier en daar wordt een proeverij gedaan bij enkele van de vele 'wineries'.
Tja en dan is het einde van onze reis bijna in zicht en moeten we als de wiedeweerga wat kilometertjes gaan maken over de snelweg richting Melbourne.
We overnachten nog op een kampeerterrein bij een boerderij waar we een leuke tijd hebben tussen de dieren. Onder andere zien we deze Emu met haar kinderen.
Onze laatste stop is in The Grampians National Park.
Dit is de MacKenzie waterfall.
En dit is een nieuwsgierig kangoeroetje dat ons kwam bezoeken op onze allerlaatste kampeeravond.
Proost! Wij hebben van deze reis genoten!
