Χωρίς να με ρωτήσουν εφύαν τους κάττους μου ούλλους που σπίτι.

Έμεινε ένα μιτσικουρί, το οποίο εν επιάνετουν, επειδή εν φοητσιασμένο. Τούτο το καττί έσσει δκυό μέρες που κλαίει. Τζαι διερωτούμουν γιατί.

Σήμερα εγύρεψα την μάνα, τη γιαγιά, τα αδέρφια του τζαι ήταν ούλλα χασιμιά. Ερώτησα την μάνα μου, τον τζύρη μου,την αρφή μου τζαι επαίζαν πελλόν. Μετά εκατάλλαβά το… τζαι ομολογήσαν μου το.

Εν είχα λόγο εγώ σε τούτη την απόφαση; Τάχα η γειτόνισσα που εν έγκυος ενοχλείται,  υποψιάζουνταν ότι κάποια γατιά μπορεί να ήταν τζαι άρρωστα… τζαι ένα σωρό δικαιολογίες. Την γειτόνσσα άμμαν αρρωστά γιατί εν την στέλλουμε στη φάρμα τζαι εστείλαν τα γατιά; 

 Έσσει τόσα χρόνια που έχουμε τους κάττους. Εκακοφάνηκε μου. Ήταν η παρέα μου άμμαν εθκιάβαζα, άμμαν με επιάναν οι μοναξιές μου. Έρκουνταν τζαι ετρίφουνταν πάνω στα πόδκια μου όταν έφκαινα στη βεράντα. Εγουργουρίζαν μου άμμαν εθέλαν χάδια! Εμιλούσα τους τζαι εκλείαν μου τα μάθκια τους σαν να τζαι εκαταλαμβαίναν.

Επροσπάθησα να μεν συνδεθώ μαζί τους διότι οι κάττοι όπως έρκουνται έτσι εύκολα φεύκουν. Δκιαλέουν τζείνοι τον μάστρο τους έχουν να πουν. Οι αρσενιτζοί κάττοι άμμαν εν τζαιρός τους να ζευκαρώσουν γίνουνται χασιμιοί. Έρκουνται μετά μισοί στο μέγεθος, σακατεμμένοι, αλλοιωμένοι σαννα τζαι ήρταν που πόλεμο…

Οι θηλιτζιοί οι κάττοι ήταν πάντα πάνω στο παράθυρο της κουζίνας. Τζαι ανοικτό να ήταν το παράθυρο εμάθαν τζαι εν εμπαίναν σπίτι, έστω τζαι αν εμυρίζουνταν το φαί που πα στο τραπέζι. 

Μάνα μου εθκιώξαν τζαι τον “Χίτλερ” μου! Όταν έγεννήθηκε  εν εφένουνταν οι μπαλούδες του (λόγω πλούσιου τριχώματος) τζαι ενόμιζα πως ήταν αρσενικό. Όσπου τζαι εγέννησε… Πάνω στο άσπρο της το πρόσωπο, λίο πιο πάνω που τα σσείλη του είσσεν μια ππάτσια μαύρου τριχώματος …όπως το μουστακούδι του Χίτλερ (εξού και το όνομα). Τα άλλα τα γατιά εν τα ονόμασα διότι εν ήθελα να συνδεθώ μαζί τους. Εφώναζα τα ούλλα μιιιιιιιισσσσσσσσσςςςςςς! Ήταν οξύμωρο σχήμα τούτος ο Χίτλερ. Παρόλο που το όνομα του επαρέπεμπε σε ένα βάναυσο ιστορικό πρόσωπο εντούτοις η συμπεριφορά της ήταν ίδια με της μητέρας Τερέζας. Ούλλα τα γατάκια της γειτονιάς μιτσιά- μεγάλα, εβύζανε τα.

Α είχαμε τζαι μια Μολδαβή κάττα…Βασικά η γάτα άνηκε σε Μολδαβή και γι’ αυτό το όνομά της ήταν Μούρκα! Εν για την συγκεκριμένη γάτα που έγραψα κάποτε ότι ήταν εξ’ όλης και προώλης… άφηνε τα μωρά της στο Χίτλερ τζαι εβούραν τους αρσενικούς που πίσω…

Τωρά εν όφκαιρη η αυλή…Έμεινε το γατί που κλαίει!

Τζαι κλαίω μαζί του τζαι γω…

Το λοιπόν κάμνω δημόσια δήλωση ότι ΑΝ δεν περάσω την διατριβή μου…

…θα δεθώ πόξω που το τμήμα ψυχολογίας, με αλυσίδες τζαι θα καταπιώ το κλειδί.

Θα αφήσω τα φρύθκια μου να ενωθούν…ζήτω η Ένωση!…τζαι θα γίνουν ένα! Θα αφήσω τις τρίσσες της μασχάλης μου να φτάσουν ως τα γόνατά μου τζαι τα πόδκια μου εν θα ξέρουν τί θα πει ξιράφιν!

Θα αφήκω να κατεβεί (τζαι άλλον) η ρίζα των μαλλιών μου τζαι θα μείνω άλουτη όσπου να με πιάει φαούρα!

Θα τρώω μόνο χόρτα που φκάλει το πεζοδρόμιο τζαι νερό που την φουντάνα (πιστέψετε με εν έσιει πιο αηδία…μορφασμός εμετού…).

Θα φωνάζω ΕΛΕΟΣ! Τζαι θα φκάλω αφρούς που το στόμα! (καλά επαράκαμά το τσας…για χάριν της κουβέντας)

Θα πληρώσω κάποιους να διαμοιράζουν δυσφημιστικά φυλλάδια κατά του Τμήματος Ψυχ. (εγώ εν να είμαι αλυσοδεμμένη θυμάσαι;)

Διαδήλωση φίλε μου! Ούλλοι εκάμαν διαδηλώσεις για τον Άλφα ή Βήτα λόγο τους. Εν να κάμω τζαι μια φορά εγώ!

….

ή…..

εν να κρύψω ….

τζαι εν να έβρω καμιά δουλειά για το καλοκαίρι!

Τυπάς Α (Ρουμάνος):

-Κάλιους τράη δίς (δείχνει μου το μπουκάλι του με το κρασί που επιππίλαν πριν δκυο δευτερόλεπτα)…

-Εεε χεχεχε… (ο άλλος σοβαρός κρατά την μπουκάλα μες τα μούτρα μου). Νο φριέντ, θένκ γιου πατ αϊ τζαστ χατ μάη μπήαρ!

Εκατέβασε τα μούτρα του τζαι εστύλωσε τη μπουκάλα!

Τυπάς Β (Ελβετός):

Πάνω στις συστάσεις λαλεί μου:

-Δις τέιστ λάικ σπράητ εντ μπήαρ. Τράη! 

-(Τί στα σκατά; Εν κάποιο Ευρωπαϊκό έθιμο που ευτυχώς εν έφτασε στη Κύπρο ακόμα;)

Πίνω. Ναι, π’ ανάθεμά με ήπια… ενεκάτσιασα ως που εν επίενεν άλλον. Ήρτε μου να φκάλω τα έντερα μου…να τα πλύνω τζαι μετά να τ’ απλώσω να στεγνώσουν….

Τί σκατά… μετά που ώρα…επιστρέφει ο τυπάς Α και μου δείχνει άλλο μπουκάλι με κρασί και μου λέει:

-Δίς νάις… τέιστ…

-Εν θέλω γιέ μου…να τέιστ…πιέτο τζαι κανεί…πιστεύκω σε εν ωραίο. Γιατί να κολλήσω την όποια αρρώστια κουβαλάς που τη χώρα σου, που γεννησιμιού σου ή που κανένα γουρούνι (you know what I mean)… πάλε κάμνουμε σόσιαλϊιζζζ τζαι χωρίς να μου μεταδόσεις τα μικρόβιά σου….

Φυσικά εν εκατάλαβε αφού εν στα Κυπριακά… τζαι τα είπα… μετά που του είπα…ε…χεχεχε… Ι τόντ λάηκ ουάην! (Φυσικά τζαι αρέσκει μου…αλλά άτε!)

Την επομένη εκρυολόγησα!

Ναι.

Ναι.

Τζαι σε τούτο που εσκέφτηκες …πάλε ναι…

Τί;

Όι, όχι! Εννεν του γουρουνιού το συνάχι. Κατά την δική μου άποψη εν του… Ελβετού … τζαι έδωκε μου το… Swiss influenza! OMG!!!Φυσικά τζείνος εφένετουν μετά μια χαρά…Μπορεί να εν τζαι που το κρύο… Εγώ φταίω.  Ξέρω το… αλλά πόσα όι να πεις σε τούτο το νεκατσιαστικό συνήθειο;! Ούλλα τούτα και πολλά άλλα (τα πλείστα θετικά)…στο φοιτητικό συνέδριο στην Γερμανία…

Ήρτα πίσω εχτές!  Τζαι πίνω που το ποτήρι μου. Που εν μόνο δικό μου…τζαι κανένας άλλος εν βάλλει ούτε ζητά να βάλει τα φτύμματα του πάνω! Ας τολμήσει! Σφάγκω τον!

Πε το ιδιοτροπία… Εν με κόφτει…

…τζαι εννεν το ίδιο με τα φιλιά του ‘χαιρετισμού’ (αναφέρομαι στα πλατωνικά, της βούκκας/μάγουλου)…τζείνο εν καθιερωμένο πριν χιλιάδες χρόνια που γίνεται πλέον αυτόματα…αλλά το να πίνω που το ίδιο μπουκάλι με άλλον, ενώ μπορώ να γύρω σε ποτήρι…ουότ ις δε πόιντ;

Καλά σιόρ για την γρίππη των χοίρων εν άκουσε κανένας που τους φοιτητές του συνεδρίου (στη Γερμανία);

Θα ακολουθήσουν κι άλλα ποστ με τις ωραίες στιγμές της Γερμανίας!!!

Stay tuned!

x