Αγαπητό ποστ,

Όταν θκιεβάζεις στις επιστολές ή στα ήμεηλς:

Με εκτίμηση,

Τάδε…

…μήπως λαλείς: “Μάνα μου ρε πραγματικά εκτιμά με τούτος/η;

Απορία 2…

Άμα θκεβάζεις το

“Αγαπητέ Γιάννη”

…μήπως ρε Γιάννη λες: Αυτός που το γράφει για να με λέει έτσι πρέπει να με αγαπά;

Χμμμ…

Μήπως όλες αυτές οι γυναίκες που προσφωνούν η μια την άλλη “αγάπηηηηηηηηη”, αγαπούν ή έστω συμπαθούνται μεταξύ τους; Δεν το νομίζω!

Άρα αγαπώ, εκτιμώ, σέβομαι δεν θα πει να το ακους από τα χείλη κάποιου ή να το διαβάζεις σε γράμματα. Θα πει εμπιστοσύνη, συνέπεια, έμπρακτη εκδήλωση συμπάθειας, κατανόηση, συγχώρηση, υπομονή, εγκαρτέρηση, οικειότητα, δέσμευση…και άλλα πολλά.

Ας μην γινόμαστε λαφαζάνηες ή αφελείς και από τη μια να λέμε Σ’αγαπώ τυπικά και επαναλαμβανόμενα ή να πιστεεύκουμε στα γραπτά Σ’αγαπώ ή στα προφορικά.

Διότι τζαι στη τρίτη δημοτικού ο Κωστής επερίπαιζε τον Γιαννή ότι η Σταυρούλα αγαπά τον. Τζαι εβούραν ο Γιαννής να δέρει τον Κωστή…σαν να τον είπε λέρη ή φτείρη.

Τί εν η αγάπη είπατο πολλές φορές… Εν σαν να λέμε διαμάντι. Εν το έχουν πολλές ή πολλοί. Πολλοί έχουν ζιρκονούθκια τζαι χαριεντίζονται ή συμβιβάζονται επειδή φοούνται να μείνουν δίχως άντρα ή γυναίκα. Αλλά εν φο μπιζού…Κάλπικο!

Τζαι ρε γυναίτζες αρέσκει σας να το ακούτε αλλά εν καλύτερα να το βλέπετε… Γιατί τζαι γω  μπορώ να πω πως αγαπώ το κόκκινο χρώμα τζαι ποτέ να μεν φορώ κότσινα ρούχα. Πως εννοώ το αγαπώ δαμέ; Ή αν σας πει κάποιος επανελειμμένα ότι αγαπά σας, εν σημαίνει ότι ξ’έρει τι θα πει αγάπη…ή ότι εν θα το λαλεί σε άλλη που εν να βρει μπροστά του.

Μακρυά από λαφαζάνιες τζαι άτομα του μπλα μπλά! Ανοίξετε τα μάθκια της διάνοιας σας…