Συνείδηση: Συν+ είδηση. Η εσωτερική γνώση, η κατανόηση του εαυτού. Η είδηση/μαρτυρία του εαυτού.

Έχω αναφερθεί σε προηγούμενες αναρτήσεις στη συνείσηση. Την έχω μάλιστα χαρακτηρίσει σαν πυξίδα.Αυτό το παράδειγμα το άκουσα σε μια ομιλία. Η συνείδησή του κάθε ενός είναι η πυξίδα του η οποία είναι σχεδιασμένη ώστε να δείχνει το σωστό (βορρά). Έχουμε μια εσωτερική φωνή που μας προειδοποιεί για τους κινδύνους, μας κρίνει όταν βλάπτουμε άλλους…Είναι σαν ένα νομοθετικό όργανο! Είναι προσωπικό και διαφέρει από τον ένα στον άλλο! Ο εσωτερικός μας άνθρωπος!

Αν δεν παραμένουμε συνεχώς “άγρυπνοι” σιγά σιγά θα έχουμε πυξίδα (συνείδηση) που χάνει μερικές μοίρες. Αλλά μόνο μερικές λανθασμένες μοίρες της πυξίδας μας κάνουν να χάσουμε το στόχο και μας κοστίζουν πολύ χρόνο. Εκτός από πυξίδα για να βρει ο καθένας το δρόμο του χρειάζεται και ένα χάρτη. Ο χάρης που σε βοηθά να αναγνωρίζεις τα λάντ μάρκς, να ξέρεις πόσο κοντά ή πόσο μακρυά βρίσκεσαι από το στόχο σου. Σε βοηθά να αποφεύγεις ποταμούς, χυμάρους και γκρεμμούς.

Άρα δεν φτάνει να έχουμε μόνο συνείδηση (πυξίδα), που ως κάποιο βαθμό είναι εγγενώς ριζωμένη μέσα μας. Αλλά έχουμε ανάγκη από ένα χάρτη που θα μας βοηθήσει να αποφεύγουμε παγίδες αλλά και θα μας δείξει τον ευκολότερο και ασφαλέστερο δρόμο για να φτάσουμε στο βορρά. Αυτός ο χάρτης αποτελείται από τους ηθικούς νόμους και αρχές που βοηθούν τη συνείδηση να καθοδηγείται σωστά. Οι νόμοι είναι ξεκάθαρες εντολές. Κάποιοι νόμοι ίσως έρχονται και παρέρχονται στην ιστορία του ανθρώπου όμως οι αρχές μένουν, σαν θεμέλια καθορίζουν το πόσο ηθικά στεκόμαστε απέναντί στο Θεό ή στους άλλους ανθρώπους.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τους κώδικες οδικής κυκλοφορίας. Ο νόμος/κανονισμός λέει πως στο κόκκινο, ο οδηγός πρέπει να σταματήσει. Αν δεν υπάρχει ατυνομικός όπου θα επιβάλει κύρωση και εγώ παραβιάσω τον νόμο και περάσω με κόκκινο κάποιος μπορεί να πει ότι είμαι ασυνείδητη, δηλαδή δεν έχω αίσθηση του κινδύνου η αδιαφορώ γι αυτόν… Όμως η αρχή είναι κάτι βαθύτερο. Είναι ο αστυνομικός μέσα μας που προφυλάσει τον εαυτό μας. Για παράδειγμα δεν υπάρχουν κανόνες/νόμοι που να καταδικάζουν το φθόνο και τη ζήλια καθ’εαυτή. Όμως στο Ματθαίος 5:21-24 υπογραμμίζει την ανάγκη του να μην μνησικακούμε εναντίον άλλων. Είναι η αρχή κάποιου, να θέλει να ζει δίκαιη και χριστιανική ζωή που τον κάνει να εφαρμόζει αρχές όπως η μακροθυμία και να καταπολεμά τη ζήλια.

Συχνά στη ζωή συναντούμε καταστάσεις που δεν έχουν ξεκάθαρες εντολές αλλά υπάρχουν αρχές. Για παράδειγμα στη ψυχαγωγία. Μπορεί να λέμε ότι μισούμε τη βία. Μπορεί τζαι να είμαστε γραμμένοι σε συνδέσμους όπως στον “Κατά της βίας στην οικογένειας”, να μισούμε τον πόλεμο…παρόλα αυτά να αγαπούμε ταινίες που εξυμνούν τη βία.

Σε όλους συμβαίνει αυτό. Να καταδικάζουμε τις πράξεις αλλά να αγνοούμε ή να παραμερίζουμε αρχές που θα μας βοηθούσαν να φτάσουμε στις αρνητικές πράξεις. Πιάστε ξανα το παράδειγμα του φθόνου και της πικρίας. Η ρίζα του φθόνου βρίσκεται στη διάνοια και είναι κατασταλαγμένη στη καρδιά. Ενώ μπορεί εσύ να καταδικάζεις το φόνο…αν έχεις πικρία αυτό κάνει τη συνείδησή σου ( το προσωπικό νομοθετικό σου όργανο) να πορώνεται και με ευκολία καλλιεργείς δολοφονικές τάσεις. Έχεις αφήσει την πίκρα σου να σε κατακλύσει ώστε ευχήθηκες για κάποιον να πεθάνει; Ε λοιπόν το Ματθαίος 5:22 λέει πως όποιος παραμένει οργισμένος με τον αδελφό του είναι υπόλογος σε δικαστήριο. Είναι σαν να έχει διαπράξει κακό στον άλλο. Πόσο διαχρονικό εδάφιο! Ένας φονιάς δεν ξυπνάει μια μέρα σαν είναι 5 χρονων και σκοτώνει κάποιον. Αφήνει τη συνείδησή του να υπαναπτυχθεί και δεν την εκπαιδεύει να του δείχνει το σωστό.

Εκπαίδευση. Απαραίτητη, ώστε η συνείδηση να αντιδρά γρήγορα. Μοιχεία. Σε ποιὀν θα άρεσε να τον προδίδουν; Ή να μάθει ότι ο σύντροφος που αγαπά έχει σεξουαλικές σχέσεις με άλλη ή άλλες; Παρόλα αυτά αν δεν μελετά συνεχώς κάποιος και δεν εκπαιδεύει τη συνείδησή του, αν δεν έχει πάρει την προσωπική απόφαση να παραμείνει ακέραιος κάτω από πιέσεις και πειρασμούς…ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ…δηλαδή πολύ πιο πριν προκύψει μια δελεαστική πρόταση από κάποιο/α…τὀτε το άτομο θα θέλει να ικανοποιήσει όχι την αρχή του όχι το γάμο, όχι τη σύντροφο, ούτε το Θεό του…αλλά τις δικές του σεξουαλικές ορμές.

Γι αυτό συχνά σαλαβατώ και τονίζω στα ποστ μου ότι άπαξ και είναι ήδη ο άντρας σου στη μιλόνγκα, στο μπαρ, στην καφετέρεια…ή ακόμα χειρότερα στο σπίτι μόνος με μια φίλη του…ή ακόμη χειρότερα με μια φίλη σου…τότε αυτό θα πει ότι δεν έχει “ηθικά αντανακλαστικά”. Επιζητεί τα δικά του συμφέροντα. Δημιουργει συγκυρίες, έχει συνήθειες που αψηφούν τον κίνδυνο. Έχει κατασιωπίσει τη συνείδησή του. Όταν κάποιος έχει γραφικά εκπαιδευμένη συνείδηση δεν χρειάζεται να παθαίνει για να μαθαίνει. Μπορεί να διατηρεί την αξιοπρέπειά του και μόνο τότε μπορεί να αποκαλείται διορατικός (βλέπει τον κίνδυνο και απομακρύνεται) και σοφός! Διότι η επιπόλαιη σεξουαλική συμπεριφορά, π.χ το φλερτ (ακατάλληλα ρομαντικά μηνύματα για διασκέδαση) με κάποιον εκτός του γαμήλιου σύντροφού μας, το σεξτινγκ, το cyper-σεξ κτλ….αποδυναμώνουν τη συνείδησή του…και το γάμο/σχέση του.

Λάθη κάνουμε όλοι. Και είναι τότε που η εκπαιδευμένη μας συνείδηση θα μας προκαλέσει τύψεις. Οι κακές αποφάσεις που πήραμε κάποτε, η πίεση…ίσως αποδυνάμωσαν τη συνείδησή μας. Όμως όταν πνευματικές αρχές και νόμοι, βρίσκονται στη καρδιά μας θα έχουμε συναίσθηση της πνευματικής μας ανάγκης…ανάγκης να κάνουμε το ορθό και να είμαστε ευτυχισμένοι. Ανάγκη να επανορθώνουμε…να εκδηλώνουμε έμπρακτα τη συγνώμη μας και τη μετάνοιά μας για τη βλάβη που προκαλέσαμε.

Μπορούμε να γιατρέψουμε τη συνείδησή μας αν έχει υποστεί βλάβη. Κάποτε η πυξίδα μας δεν δείχνει το βορρά σωστά ίσως διότι μπορεί να βρισκόμαστε σε μαγνητικό πεδίο. Αυτό το μαγνητικό πεδίο ίσως είναι οι πειρασμοί, παγίδες, εσφαλμένες επιθυμίες, προκαταλήψεις, κοσμικές φιλοσοφίες. Η ιατριά της συνείδης-πυξίδας έγκυται στη συνεχή μελέτη των αρχών της Γραφής και στην ειλικρινή αυτοεξέταση. Είναι πράγματι μια συνεχής διαδικασία!!!!

Κι όταν μελετάμε γινόμαστε σοφότεροι, αποκτούμε γνώση και διάκριση. Τότε είναι που αισθανόμαστε καλύτερα. Έχουμε εσωτερική ειρήνη. Άρα θα κλείσω τονίζοντας την ανάγκη συνεχώς να ανακαινίζουμε το νου μας. Όπως η ανακαίνιση βοηθάει ένα σπίτι να διατηρείται, να συντηρείται και να μένει βιώσιμο…έτσι και η ανακαίνιση του νου βοηθά να έχουμε καθαρή συνείδηση, ειρήνη διανοίας, παρρησία, θάρρος, να τα πηγαίνουμε καλά με την καρδιά μας, να έχουμε αυτοσεβασμό και να συμπεριφερόμαστε σε άλλους δίκαια και με καλοσύνη!

Καλή σας νύχτα! 🙂