Πειράζει … που μου αρέσκει;

Πειράζει που μου αρέσκει η καραντίνα; Πριν με κατασπαράξεις…Ξέρω έχει δυο όψεις το νόμισμα. Θέλω για τωρά να μιλήσω μόνο για τη μια. Έχω ενοχές καθώς το παραδέχουμαι, εν ζημιά παράπλευρη σε πολύ κόσμο…αλλά αν κάμνει τα πράματα καλύτερα εν εννοώ την πανδημία, να ξεκαθαρίσω…αρέσκει μου ο περιορισμός σπίτι. Τζαι εν είμαι καν κορίτσι για σπίτι. Γιου νό ουατ αμ σειν;

Εν μπορώ να προσποιούμαι άλλο. Λατρεύω τον αποκλεισμό μου! Είμαι σε ένα μίνι παράδεισο! Ναι εγώ που εταξίδευκα κάθε μήνα τζαι δεν έμπαινα σπίτι αν δεν εγίνετου 1 ή 2 το πρωί.

Αρχικά, εμειώθηκε η γαστρική παλινδόμηση. Μετά εκαλυτέρεψε ο ύπνος μου. Ξέρεις τι θα πει να έχεις ποιοτικό ύπνο μετά που δεκαετία; Θωρώ όνειρα …μιλούμε για ωραία όνειρα …τζαι άκου τζαι τούτο…ΘΥΜΟΥΜΑΙ ΤΑ! Αν δεν είναι τούτος παράδεισος…. ΞΥΠΝΩ ΠΟΥ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΧΟΡΤΑΣΜΕΝΗ ΠΟΥ ΥΠΝΟ. Πότε ήταν η τελευταία φορά που το εκατάφερες…τζαι όι γιατί έπρεπε να πάεις δουλειά, αλλά που τις έννοιες τζαι ούλλα τζείνα που εξεχειλίζαν που το νου σου.

Εκατάφερα να δω τις σειρές τζαι τις ταινίες που ήθελα, έμαθα μετά που 1000 χρόνια ζωής να μαγειρέυω να ψήνω γλυκά, να περιποιούμαι φυτά…μιλώ με γονείς, συγγενείς τζαι φίλους ενώ προηγουμένως μπορεί να έκαμνα εβδομάδες, μήνες να τους δω τζαι να τους μιλήσω. Διαβάζω βιβλίο…επιλογής δικής μου όχι δουλειάς…Απολαμβάνω τα πιο μιτσιά πράματα, για μένα ανακαλύψεις σπουδαίες. Εποκάτσαν τα νευρ…όι κάτσε έχω ακόμα γειτόνους…Έχω ώρα για γυμναστική…τωρά… αν… την εκμεταλεύκουμαι ….εν θέμα προσωπικό και… σε παρακαλώ άλλαξε θέμα!

Επέρασε μου το ΦΟΜΟ: Φηαρ οφ Μισιγκ Άουτ. Αφού εν έσσει τπτ ανοιχτό μπορώ να κάμνω τζείνο που μου αρέσκει χωρίς στρες…π.χ να δκιαβάζω χωρίς να νοιώθω ότι χάνω παράσταση, ποτό με φίλους, εκδρομή!

Μιλώντας για παραστάσεις. Πότε εξανάγινε τούτο να μπορείς να δεις λίστα από φεστιβαλικές Κυπριακές, Ελληνικές και άλλες Ευρωπαϊκές ταινίες σπίτι σου, συναυλίες συμφωνικής ορχήστρας, παραστάσεις του νάσιοναλ θίατερ, του ρόυαλ όπερα χάους, του ΘΟΚ, λάηβ με καλλιτέχνες αχτένιστους με πιζαμόρουχα να σου τραγουδούν οικεία τζαι να μπορείς να αλληλεπιδράσεις μαζί τους…ή να βλέπεις τα αγαπημένα σου τολκ σσόους να γίνονται στα σπίθκια των παρουσιαστών …, έχουν μωρά… εν έχουν στυλ (αλλά στυλίστες), εν άβαφτοι…εν άνθρωποι…να γράψεις ένα γεια στον Τρέβορ τον Νόα τζαι να εύχεσαι να δκιεβάσει το όναμα σου ενώ 1000δες άλλα θρασύδειλα μυνήματα απελπισίας για προσοχή εμφανίζονται στην οθόνη ταυτόχρονα και σπρώχνουν το δικό σου στην αφάνεια…Τέσπα…

Τοξικά άτομα; Πούντους; Τωρά δεν τους βλέπω! Άνοιξε μια σαμπάνια ρε…μια ‘Παράγκα του κυρ Γιάννη’; Ένα ‘μαυρο πρόβατο’ πιλέ μου; Ε τάμπου έσσεις; Κεανίτα; Κάμνει μας!

Πως να το πω διαφορετικά…Αη αμ νοτ μπορτ ιν δε χάους εντ αμ ιν δε χάους νοτ μπόρτ. Τζαι να σιωπήσεις εσύ που επεθύμησες να πάεις πίσω στη ζωή σου…για να μας πεις ότι είχες ζωή! Οκ να καταλάβω επεθύμησες ένα καφέ στην παλιά Λευκωσία κάτω που το ηλιούι, μια παραλία, μια ρεμπέτικη βραδιά, ένα ταξίδι. Αλλά ρεεεε….τούτο που ζεις τωρά εν σπάνιο! Να έχω πραγματικό χρόνο για μένα. Περνούν οι ώρες σαν τα λεπτά. Εν εκατάλαβα πότε επέρασε 1 μήνας. Έχω ακόμα τεράστεια λίστα με πράματα που θέλω να κάμω τζαι ελπίζω να κρατήσει ακόμα λίο.

Πλιιιιιιιιιιις!

Αμήν!

Χολτ γιορ χόρσες!

Ουέητ ε μινιτ!

Π ε ρ ί μ ε ν ε…Ένα λεπτό, ένα λεπτό…κάμε μια παύση. Το χάσταγκ ‘ΜένουμεΣπίτι’… τι το θέλεις εσύ αγάπη μου καλή; Χωρίς παρεξήγηση! Άλλο να το λες εσύ κι άλλο εγώ, αυτός, αυτή…! Εννοούμε εντελώς διαφορετικά πράματα.

Όταν εσύ μένεις σπίτι… για να διασχύσεις την κουζίνα σου θέλεις αυτοκινητούι του γκόλφ. Εγώ εν χρειάζεται να πάω στην κουζίνα είμαι τζιαμέ κάθε στιγμή. Όι μάνα… εν ‘τρώω πάλε’ δώκε παμό με το φατ σεημιγκ. Είμαι στο σαλόνι; Ε. Είμαι τζαι στη κουζίνα. Το ίδιο πράμα είναι σε 50 τετραγωνικά.

Όχι αγάπη μου. Όταν εσύ με τη μεταξωτή σου ροπίτσα λες θα κάνουμε υπομονή… πας έξω στον κήπο σου, βλέπεις καμιά 20ρια δέντρα που εφυτέψαν άλλοι για σένα, εκτάσεις και εκτάσεις καταπράσινου γρασιδιού, που εκούρεψεν άλλος για σένα, τη πισίνα σου, τα έπιπλα κήπου, δεν ακους κανένα διότι υπάρχει μια αμαζονική ζουγκλίτσα γύρω από την οκέλα σου και για να κάμνεις βόλτα θέλεις κανένα μισάωρο…μόνο για να διασχίσεις την αυλή σου.

Όταν εγώ είμαι ήδη στην κουζίνα οκ; Τζαι θέλω να πάω στην αυλή…ΕΝ ΠΑΩ. ΔΙΟΤΙ ΕΝ ΕΧΩ! Ένα μπαλκονούι έχω,που αν τελειώσω τη νουτέλα άμεσα παίζει να γκρεμιστεί με μένα πάνω τζαι μια μισοπεθαμένη γλάστρα (κάκτος), τζαι η μοναδική θέα εν το ‘insert coin here’ που σχηματίζεται από το μισοπέσμένο παντελόνι του μεσήλικα χοντρούλη γείτονα καθώς σκυφτός σάζει το αυτοκίνητο του. Εν σαν σκηνή τρόμου που δεν θέλεις να δεις, αλλά εν ήδη αργά διότι η εικόνα καταγράφτηκε.

Γι’ αυτό λοιπόν κοπέλα μου, όχι δεν μένεις σπίτι. Διότι δεν μένεις ΣΕ σπίτι. Μένεις σε ένα επίγειο παράδεισο που τζαι χωρίς πανδημία εγώ αν το είχα δεν θα έφκαινα που μέσα. Διότι τζαι να έθελα θα έχανα το δρόμο. Όσπου να ανακαλύψω το τελευταίο δωμάτιο θα ανακάλυφκα τα αρθροιτικά. Σύγκρινε το με το σπίτι μου, που έννεν καν σπίτι. Εν διαμέρισμα. Μοιράζομαι τον κάθε τοίχο μου με άλλο: Έχω μωρό που κλαίει κάθε νύχτα…τζαι έννεν καν δικό μου…Ξυπνώ μες τη νύχτα να το ταίσω τζαι ύστερα θυμούμαι…εν του δίπλα. Σκέφτουμαι να κόψω το χασίσι διότι βρωμεί ο τόπος…τζαι ύστερα θυμούμαι ότι εν εκάπνισα ποτέ στη ζωή μου… εν του πάραδίπλα, που φουμάρει μέρα νύχτα.

Εγώ κοπέλα μου μένω σπίτι. Εσύ #nakripseis #nohardfeelings #enpouthelwtzaigw #enystaxapawnapessw

Δεν μπορείς να πεις ότι έκαμες καραντίνα αν δεν:

…ΑΝ ΔΕΝ ΕΜΑΘΕΣ ΤΑ 6 ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΜΑΘΗΜΑΤΑ.

Μάθημα πρώτο:

Μπορείς ως τωρά τζαι μαγειρεύεις! Σαν της μάνας σου έννενι σίουρα …αλλά είμαι πεπεισμένη ότι την ώρα που σου λαλούν που το ζουμ τι να κάμεις για τον κιμά, σίουρα κάτι αφήνουν πίσω ξεπίτηδες για να έχεις να της λες “Μα ένεν σαν το δικό σου΄. Επίσης, ότι τζαι να κάμεις του καφέ, δεν μπορείς να τον κάμεις όπως τον πίνεις συνήθως, διότι ΑΠΛΑ ΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ. Τέλος.

Μάθημα δεύτερο:

Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο ροζέτα στόουν για να μάθεις άλλη γλώσσα. Με το κάζα δε παπέλ πιάνεις το ιντερμίντιεητ στη γλώσσα τζαι το ατβάνς στις ξιτιμασιές.

Μάθημα τρίτο:

Αν δεν κάμεις μπανανόψωμο τζαι φκάλεις το τουλάχιστον 14 φωτογραφίες εκ των οποίων τρεις βάλεις τες στα στόρις του ίνσταγκραμ:  Μια που εν στο φούρνο, η άλλη στο ταψί τζαι η τρίτη να το τρωεις…δεν μπορείς να πεις ότι έκαμες καραντίνα.

Μάθημα τέταρτο:

Δεν μπορείς επίσης να πεις ότι έκαμες καραντίνα αν δεν εχτύπησες τουλάχιστον 2 φορές τον τοίχο σαν απάντηση της αερόβιας που κάμνει η που πάνω σου, όπως και δεν μπορεις να πεις ότι έκαμες καραντίνα αν δεν σε έχουν δει να κατεβάζεις τα σκουπίδκια με μάσκα τζαι γάντια σαν να πετάσσεις την σωρό  της από πάνω (που πριν εγυμνάζετουν).  ‘Ως’ ‘σαν’ είπα, ΟΚ! Αναπνοή!

Μάθημα πέμπτο:

Ναι επέρασε ένας μήνας  καραντίνας (για μένα) και η μπάκετ λίστα με τα ττου ντου πριν πεθάνω εν ακόμα άθικτη πας το ψυγείο δίπλα που την λίστα με τα ντεττολ τζαι το χαρτί τουαλέτας που πρέπει επείγον να αγοράσω. Αντ’ αυτού σπαταλάς ώρες τζαι ώρες γιατί ένα μωρό έδιξε σου το ΤΙΚ ΤΟΚ. Καταραμένη ώρα.

Μάθημα έκτο:

Όσο τζαι να ενθουσιάζεσουν που ήβρες χρόνο επιτέλους να μιλήσεις με τους φίλους σου, το να έχεις 20 παράθυρα ζουμ ,τημς, σκάηπ, μέσεντζερ τζαι βάηπερ χωρίς  δικαιολογία “έλειπα”, τζοιμήζει σου το ένστικτό της αυτοσυντήρησης τζαι θωρείς το μπαλκόνι σου έντονα.