…ΑΝ ΔΕΝ ΕΜΑΘΕΣ ΤΑ 6 ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΜΑΘΗΜΑΤΑ.

Μάθημα πρώτο:

Μπορείς ως τωρά τζαι μαγειρεύεις! Σαν της μάνας σου έννενι σίουρα …αλλά είμαι πεπεισμένη ότι την ώρα που σου λαλούν που το ζουμ τι να κάμεις για τον κιμά, σίουρα κάτι αφήνουν πίσω ξεπίτηδες για να έχεις να της λες “Μα ένεν σαν το δικό σου΄. Επίσης, ότι τζαι να κάμεις του καφέ, δεν μπορείς να τον κάμεις όπως τον πίνεις συνήθως, διότι ΑΠΛΑ ΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ. Τέλος.

Μάθημα δεύτερο:

Δεν χρειάζεται να γραφτείς στο ροζέτα στόουν για να μάθεις άλλη γλώσσα. Με το κάζα δε παπέλ πιάνεις το ιντερμίντιεητ στη γλώσσα τζαι το ατβάνς στις ξιτιμασιές.

Μάθημα τρίτο:

Αν δεν κάμεις μπανανόψωμο τζαι φκάλεις το τουλάχιστον 14 φωτογραφίες εκ των οποίων τρεις βάλεις τες στα στόρις του ίνσταγκραμ:  Μια που εν στο φούρνο, η άλλη στο ταψί τζαι η τρίτη να το τρωεις…δεν μπορείς να πεις ότι έκαμες καραντίνα.

Μάθημα τέταρτο:

Δεν μπορείς επίσης να πεις ότι έκαμες καραντίνα αν δεν εχτύπησες τουλάχιστον 2 φορές τον τοίχο σαν απάντηση της αερόβιας που κάμνει η που πάνω σου, όπως και δεν μπορεις να πεις ότι έκαμες καραντίνα αν δεν σε έχουν δει να κατεβάζεις τα σκουπίδκια με μάσκα τζαι γάντια σαν να πετάσσεις την σωρό  της από πάνω (που πριν εγυμνάζετουν).  ‘Ως’ ‘σαν’ είπα, ΟΚ! Αναπνοή!

Μάθημα πέμπτο:

Ναι επέρασε ένας μήνας  καραντίνας (για μένα) και η μπάκετ λίστα με τα ττου ντου πριν πεθάνω εν ακόμα άθικτη πας το ψυγείο δίπλα που την λίστα με τα ντεττολ τζαι το χαρτί τουαλέτας που πρέπει επείγον να αγοράσω. Αντ’ αυτού σπαταλάς ώρες τζαι ώρες γιατί ένα μωρό έδιξε σου το ΤΙΚ ΤΟΚ. Καταραμένη ώρα.

Μάθημα έκτο:

Όσο τζαι να ενθουσιάζεσουν που ήβρες χρόνο επιτέλους να μιλήσεις με τους φίλους σου, το να έχεις 20 παράθυρα ζουμ ,τημς, σκάηπ, μέσεντζερ τζαι βάηπερ χωρίς  δικαιολογία “έλειπα”, τζοιμήζει σου το ένστικτό της αυτοσυντήρησης τζαι θωρείς το μπαλκόνι σου έντονα.

Τζαι τι να γράψεις που να μην εχει 1000 ειπωθεί τους τελευταίους 3 μήνες. Άλλο να το ακούεις και άλλο να το ζεις. Επαναπροσδιορίζεις τα πάντα. Επιβεβαιώνεις αρχές σου, που επηαίναν να ξεθωριάσουν. Στρέφεσαι προς την οικογένεια και δημιουργάς δεσμούς πιο ισχυρούς. Παίρνεις αποφάσεις, αναπλαισιώνεις καταστάσεις. Μικροποιείς πράγματα που μεγιστοποιούσες πριν.

Αν φκούμεν που τούτο ζωντανοί ελπίζω να θυμούμαι τούτα που σκέφτουμαι τωρά τζαι να μεν ξεχαστούν εύκολα όπως συμβαίνει πάντα. Θέλω να θυμούμαι τα πιο σημαντικά. Τούτα που διακυβέβονται να χαθούν: Αγαπημένα άτομα και υγεία,σωματική και ψυχική, ειρήνη διανοίας. Όχι για την αγάπη εν φοούμαι διότι θα συνεχίσει να υπάρχει…αλλά εν η πιο γλυτζιά αγάπη τζείνη των γιαγιάδων τζαι γονιών, τζαι θέλω την.

Γεια σου μωρό μου.

Σου έχω λείψει;

Άκου να δεις τώρα. Πάω σερί, με τα τάσσια. Πολλή δουλειά τζαι νυχτερινά μαθήματα σχολής κάθε μέρα. Αντί να ξεκουράζουμαι τα Σαββατοκυρίακα βρίσκουμαι σε κάποιο φεστιβάλ Αθήνα, Κωνσταντινούπολη, Πρωταρά. Ένταλως να μεν αρρωστήσω. Έβαλα τζαι το εμβόλιο αλλά τίποτε εν κάμνει.

Τωρά όμως δρουν τα νουροφέν τζαι είμαι σε μια ψιλομαστουρέ κατάσταση. Ήρτα να πιάσω ένα καφέ με φόβο μεν με δει κάνένας αφού είμαι με άδεια ασθενείας. Αλλά γιατί φοούμαι εν εκατάλαβα. Λαλεί κανένας ότι πρέπει να είμαι σε καραντίνα ή σε κατ’ οίκον περιορισμό ειδεμή; Αν δεν μοιράσω λία μικρόβια…να κάμει τον κύκλο της η αρρώστια, πως εν να μου περάσει; Όξα; Έννεν έτσι που πάει; Ο κύκλος εν το χρονικό περιθώριο που χρειάζεται όσπου το ανοσοποιητικό μου να την καταπολεμίσει.

Σκατά ανοσοποιητικό! Νομίζω το ανοσοποιητικό μου κάμνει απεργία δίότι ταίζω τον οργανισμό μου  μ*****ες.

Πέρσυ ήμουν για μερικούς μήνες σε ένα σχολείο τζαι κάθε 2 εβδομάδες ήμουν άρρωστη. Μάνα μου ρε, αγάπησα το πολλά το σχολείο τζαι τα μωρούθκια μου. Τζαι τζείνοι αγαπήσαν με. Είπαν μου το τζι όλας τζαι εκατασυγκινήσαν με!

Επεθύμησα να γράψω δαμέσα τζαι έχω τόσες ιδέες. Παρ΄όλα αυτά πιάνει με ένα πράμα που όταν ξεκινώ να γράφω μαγκώνω, όπως όταν θέλεις να χωρίσεις τζαι έσσεις τόσα πολλά που θέλεις να πεις ,αλλά άμαν τον θωρείς μπροστά σου  ξεχάνεις τα ούλα τζαι θέλεις απλά να τον φιλήσεις ; Όι α;

Ένιχου, τωρά που μαι άρρωστη τζαι έχω τούτη τη μέρα ούλη για τον εαυτό μου καταλάβω πόσο την έχω ανάγκη τη ξεκούραση! Να κεράσω τον εαυτό μου ένα καφέ, να δκιεβάσω ένα βιβλίο, να δω ταινίες στο νέτφλιξ  τζαι ας μεν αναπνέω τζαι ας κάμνω διαλείμματα κάθε λεπτό να σκουπίσω τη μύτη μου τζαι ας τρέχουν τα μάθκια μου.

Αγαπώ με ρε! Τζαι πρέπει να με φροντίσω! Αν τζαι μερικές φορές αμφισβητώ την αγάπη μου τζαι γεμώνω αμφιβολίες. Εντούτοις, έμαθα να αποφεύγω περιβάλλοντα που θα  με  ρίξουν σε αυτολύπηση ή θα μου ρίξουν την αυτοεκτίμησή μου. Κάποτε ίσως χρειαστεί να αφήσω πίσω ανθρώπους και ενδιαφέροντα που κάποτε αγαπούσα. Ο κόσμος είναι αρκετά πλατύς για όλους μας. Όταν είσαι για παράδειγμα σε μια μιλόγκα και νοιώθεις ότι δεν χορευουν μαζί σου καβαλιέροι που θα θελες, τότε φεύγεις .Δεν μένεις εκεί. Πας σε άλλη μιλόγκα που ξέρεις ότι θα χορέψεις. Ή ξεκινάς καινούριες δραστηριότητες ,που θα σε κάνουν να νοιώσεις όμορφα και ικανή. τότε θα συσχετιστείς με τα σωστά άτομα, που σε εκτιμούν. Φεύγε και συ από καταστάσεις έστω κι αν κάποτε τις απολάμβανες, όταν πλεον δεν σου προσφέρουν θετικά αλλά  απογοήτευση. Είναι κρίμα αυτά που έκτισες με κόπο για τον εαυτό σου, να τα καταρρίπτεις με μια αποτυχημένη βραδιά ή παρέα.

Το μοιράζομαι διαδικτιακά διότι είμαι σίγουρη ότι δεν είμαι μόνη. Υπάρχουν και άλλοι που μαζεύουν τεκμήρια για  να αποδείξουν ότι δεν αξίζουν σαν ΄συνήγοροι του διαβόλου΄ ενάντια στον εαυτό τους.

Αναπλαισιώθου. Βγάλε τους χώρους και τα άτομα που δεν σε βοηθούν να λάμψεις, από το υπόβαθρό σου.

Στην ηλικία μου ξέρω πλέον ότι είμαι μια σεξουάλα με μεγάλα βυζιά, αλλά τζαι πολλά δημιουργική-έξυπνη τζαι κυρίως ταλαντούχα. Ο κόσμος εκτιμά τη δουλειά και την προσωπικοτητά μου.Μόλις ετόλμησα να το πω δυνατά και να το γράψω με τόλμη είδα απίστευτη διαφορά στη ζωή μου. Εν επίστευκα στα μάθκια μου , για τα όσα έρχονταν στη ζωή μου. Ευκαιρίες που μόνο στα όνειρά της η 20χρονη ντροπαλή Κάλιουςςςς θα είχε. Σίγουρα υπάρχουν μέρες (αλλά επιτρέπω μόνο 2 μέρες τέτοιες) που μια αφορμή θα σε ρίξει ψυχολογικά. Αλλά εχω τον έλεγχο και εσύ το ίδιο.  Όποιος δεν  βλέπει την αξία μου και σου, δικαίωμά του. Είπαμε …ο κόσμος εν αρκετά πλατύς για όλους μας.

Εν σας εξαναμίλησα για τις κορούες. Εν θυμούμαι τελοσπάντων!

Τις κορούες εγνώρισα τες περίπου στα 13 μου. Ήταν τζαι τζείνες ντροπαλές τζαι λίον περίεργες. Η αλήθκεια εν τις επολλοήθελα στην αρχή. Επροτιμούσα μόνη μου. Εθυμίζαν μου τι σημαίνει να πρέπει να έχεις έννοιες. Έκρυφα τες εν ήθελα να τις ξέρει ο κόσμος ιδιαίτερα τα αγόρια. Μετά…Ε μετά. Αλλά μετά ήμασταν κολλήτες. Ως τωρά πάμε παντού μαζί. Σπίτι δουλειά διακοπές…Παντού.

Τις κορούες επρόσεξεν τες πρώτα η μάνα μου. Είχε μου κάμει ένα δώρο τζαι άφηκε μου το πάνω στο κρεβάτι μου τζαι ενόμιζε ήταν να χαρώ. Όι. Έκλαια. ‘Εν το θέλω’ λαλώ της. ‘Δεν είναι σωστό να κυκλοφοράς πλέον χωρίς σουτιέν ‘ λαλεί μου. Έβαλα το πάνω μου τζαι ξαφνηκά’ ένιωσα ντροπή. Έπρεπε να μαζεύκω μέσα σε ένα ρούχενο μασκαραλίκι τα δκυο περίεργα κουμπιά που εβλαστούσαν πα στο στήθος μου. Βυζοσυσσωρευτή το έλεα.

Με τον βυζοσυσσωρευτή ήταν σαν να αποχαιρετούσα τα καλύτερα χρόνια της αθωότητας  και ξεγνοιασιάς. Σαν να συναινούσα να μεγαλώσω. Δεν το ήθελα καθόλου. Μα τα κουμπιά εν αρωτούσαν κανένα. Εμεγαλώναν τζαι εμεγαλώναν. Στα 14 τα είχα αποδεκτεί. Οι βυζοσυσσωρευτές είχαν ενδιαφέρον πλέον, χρώματα, τιράντες, στραπλεξ (όπως το λενε ακόμα πολλές μαζί με λέξεις όπως κόφλεξ) μπαλκονέ, σιθρού, να κλείουν μπροστά, να κλείουν πίσω. Επέρασα που Α καπ, Μπι καπ, Σι καπ (ένδοξες εκείνες οι μέρες εστήναν αυτόνομα τζαι η σφριγηλότητα στο φουλ).

Επεράσαμε πολλά μαζί τζαι εφτάσαμε στο σήμερα. Να σας συστήσω λοιπόν τις κορούες του σήμερα. Οι κορύες είναι Ντι καπ τζαι πότε έχουν τα πάνω τους, πότε τα κάτω τους. Χρειάζονται στήριξη αλλά ποτέ ενίσχυση. Έμαθα τζαι γω για χάρη τους να καταργήσω το μπρούμητα στον ύπνο. Συμβιώνουμε καλά. Περιμένοντας το νερό στο μπάνιο να βράσει κάμνουμε πολλές κουβέντες τζαι χορογραφίες μεν σου πω. Οι τρεις μας έχουμε και συγκρότημα. Ήταν να μασταν  οι ‘Ζουμερές κορούες’ αλλά επαρέπεμπεν σε Spice Girls τζαι έτσι είπα σαν η πρωταγωνίστρια του χορευτικού να μας ονομάσω ‘The Kalioush sisters’.

Χαρά που κάμνουν άμα τις πέρνω ταγκό, μόνο που διαμαρτύρουνται άμα χορεύκουν με κάποιον που έχει μαν μπουπς. Τρέξιμο… πάλε έρκουνται, αλλά πολλές φορές μεινίσκουν πίσω τζαι πρέπει να ελαττώσω για να με προλάβουν. Άσε που εν συγχρονίζουνται. Η μια δεξιά η άλλη αριστερά.

Αγαπώ τες κορούες εν καλές. Ένεν τέλειες ούτε μοντελίστικες αλλά εν δικές μου. Πλεον ούτε τις πολλοκρύφκω ούτε ντρέπουμαι για λόου τους, ούτε ανησυχώ αν αρέσουν σε άλλους ή όι.

Έχω μπει και γω στο’Φρη δε μπουμπ μούβμεντ’!

Φρη δε κορούες α κορούες!

…

Αν είσαι σε δυσάρεστο βαθμό ανεπιτήδευτη όπως θα έλεγε και ο Όσκαρ Ουάιλντ…αυτό σε κάνει αντικείμενο συζήτησης κάποιες φορές. Αλλά μόνο ένα πράγμα στη ζωή είναι χειρότερο από το να σε συζητάνε και αυτό είναι το να μη σε συζητάνε καθόλου. Γεια σου Όσκαρ με τα αποφθέγματά σου!

Δεν μπορώ να σε απορρίψω ..δεν είμαι τόσο γρήγορη, είπε η Χέλεντ Χάντ στον σύντροφό της που υποδυόταν ο Κέβιν Σπέησυ, στην ταινία  ‘ πέη ιτ φόρουοντ!’

Έπιασα τον εαυτό μου σε στάδια πριν την  σωματική κατάρευση και τότε μόνο εκατατάλαβα ότι έχω γεμίσει όλες μου τις ώρες από το πρωι μέχρι το βράδυ με δραστηριότητες. Ωραίες ναι, δημιουργικές ναι, κερδοφόρες μμμ ναι… Υπερβολικές ναι…

Γιατί;

Σήμερα επιστρέφοντας σπίτι απογοητευμένη με τον εαυτό μου, εξαιτίας μιας εξέτασης, αναρωτήθηκα για πιο λόγο βάζω τον εαυτό μου σε εξαντλητικό πρόγραμμα..τόσο που δεν έχω χρόνο για σκέψη…Να βρεθώ ουαν ο ουαν με τον εαυτό μου…Να έχω χρόνο να πιάσω το καλαμάκι του καφέ και να ανακατέψω τα παγάκια. Για μένα το να έχω χρόνο για να απολαύσω τον καφέ μου είναι μέρος της αυτο-αγάπης μου…

Γιατί;

Διότι με δίδαξαν φίλοι  μου και γνωστοί, μέντορες και διαπαιδαγωγοί ότι πρέπει να είμαι αρκετά καλή. Το απλά καλή δεν πιάνει. Είναι χλιαρό, μέσος όρος, κοινό, τετριμένο,  εύκολα με αντικαθιστούν.

Δεν κάνω αρκετές θυσίες. Δεν κάνω αρκετές προσπάθειες. Δεν αφιερώνω αρκετές ώρες.

ΑΡΚΕΤΑ με το αρκετά!

Δεν είμαι αρκετά όμορφη; Είμαι όμορφη! Δεν είμαι αρκετά έξυπνη; Είμαι έξυπνη! Δεν είμαι αρκετά ταλαντούχα; Είμαι ταλαντούχα! Δεν είμαι αρκετα αξιαγάπητη; Είμαι αξιαγάπητη! Δεν είμαι αρκετά τέλεια ;;;

ΟΧΙ δεν είμαι ΤΕΛΕΙΑ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ να είμαι. Είμαι καλοσυνάτη. Είμαι κακιά. Είμαι πονηρή. Είμαι αθώα. Είμαι ταπεινή. Είμαι περήφανη. Είμαι ήσυχη. Είμαι θορυβώδης. Είμαι αδρανής. Είμαι ενεργή!

Δεν είμαι αρκετά άνθρωπος. Είμαι άνθρωπος!

Στα κομμάτια η αποδοκιμασία σου!

Γειααα!

Διλήμματα … διλήμματα…

Τύπου να φύγει κανείς ή να μη φύγει;

Should I stay or should I go? Όπως τραγουδούσαν κάποτε οι Κλάσς.

Τούτη η ερώτηση εφαρμόζεται σε όλα τα διλήμματα όλων των πτυχών της ζωής μου!

Δουλειά, ένα χομπυ, ένα πρόγραμμα σπουδών, χώρα, κτλ  Αγαπώ τα όλα τούτα που θέλω να αλλάξω …εν δαμέ η δυσκολία. Έχει άτομα μέσα που με επηρεάζουν αρνητικά! Και δεν είναι στον δικό μου έλεγχο για να κάνω αλλαγές και να παραμείνω. Μπορεί και το πρόβλημα να είμαι εγώ. Κάμνω και πάνω μου αλλαγές. Είμαι ταπεινή πιστεύκω, ώστε να δεκτώ τα λάθη μου αλλά έχω και ένα σύνολο συναισθημάτων που αργοπορούν να αλλάξουν είναι πιο πυρινικά ενθυλακωμένα μέσα μου και δεν μπορώ να τα αγνοήσω. Μου επηρεάζουν τον ύπνο! Ίσως ακούγεται πιο αρνητικό απ’ ότι είναι. Διότι έχω και υπέροχες στιγμές και ανθρώπους -μέσα σε όλα αυτά, που θέλω να αλλάξω-! Γι’ αυτό δεν είναι εύκολο!Έκαμα καινούριες προσθήκες …Σε τούτο είμαι καλή!

Με βρίσκω σε κατάσταση fight or flight… Έχω την τάση όμως να παλεύκω παρά να φεύκω! Τζαι κάποτε εν καλό αλλά έχει φορές που εν κάμνω έγκαιρα την αλλαγή τζαι καθυστερώ να προχωρήσω…Του γου νόου ουατ αη αμ σεηγξ; Δεν είμαι τζαι αιωνόβια. Εν έχω όλο τον χρόνο του κόσμου!

Φοούμαι τις δραστικές αλλαγές. Θέλω όμως να αναλάβω πιο πολλά ρίσκα!

Θα βάλω ντετλαην! Για το κάθε ένα διαφορετική για να μεν μου έρτουν ούλα μονοφατσιά! Αλλά σε κοντινές ημερομηνίες! Ε; Άλλες εισηγήσεις;