
“Hegoak moztu banizkion/ Nerea izango zen,/ez zuen aldegingo./bainan,/ honela/ ez zen gehiago txoria izango/eta nik…/txoria nuen maite”.
“Si le hubiera cortado las alas/ hubiera sido mío,/ no hubiera escapado/ Pero así/ hubiera dejado de ser pájaro./ Y yo…/yo lo que amaba era el pájaro”.
MIKEL LABOA
Descansa en Paz
