Ιταλικά διπλοφουρνιστά biscotti με cranberries και φυστίκια

Ντιαρ ντάιαρι,

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και νομίζω πως ήρθε η ώρα να φτιάξω κάτι εορταστικό και με χρώμα.

Πράσινο από φυστίκι, κόκκινο από cranberries.

Ιταλικά διπλοφουρνιστά biscotti που σερβίρονται συνήθως δίπλα σε ένα φλυτζάνι καφέ!

Μόλις τα έφτιαξα σήμερα, και η κουζίνα μου μυρίζει λεμόνι και φρεσκο-φουρνιστά μπισκότα..

Υλικά

1 1/2 κούπα ζάχαρη
2 1/2 κούπες αλεύρι
1/2 tsp baking powder
3 αυγά
1 κούπα φυστίκια
1 κούπα ξηρά cranberries
ξύσμα από 1 λεμόνι


Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τη ζάχαρη, το αλεύρι, το baking powder και το ξύσμα λεμονιού.

Σε ένα άλλο μπολ χτυπάμε τα αυγά...

...και ύστερα τα προσθέτουμε στο μείγμα με το αλεύρι.

Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μέχρι να δημιουργηθεί μια ζύμη που κολλάει ελαφρώς στα χέρια. 

Με ένα μαχαίρι χοντροκόβουμε τα φυστίκια και τα cranberries και τα προσθέτουμε στη ζύμη.

Αφού ενσωματωθούν τα φυστίκια και τα cranberries στη ζύμη, την χωρίζουμε στα 2.
Με κάθε ένα τμήμα της ζύμης πλάθουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια  ένα κορμό.
μεταφέρουμε τους 2 κορμούς σε ένα ταψί με λαδόκολλα και ψήνουμε για 25 λεπτά στους 175 βαθμούς C.

Αφήνουμε να κρυώσουν και στη συνέχεια κόβουμε τα biscotti υπο γωνία (όπως στη φωτογραφία).

Τα τοποθετούμε πάλι σε ένα ταψί, και τα ψήνουμε για 5 λεπτά από την κάθε πλευρά. 

Ήταν η πρώτη φορά που τα έφτιαξα και ομολογώ πως δεν περίμενα να είναι τόσο εύκολα!
Σίγουρα θα πειραματιστώ με διάφορα υλικά και θα αγοράσω 2 μεγάλα γυάλινα βάζα για να τα φυλάω!

Καλές γιορτές να έχουμε!

Γιορς,
Τζενούλα

Apple Crumble Pie

Ντίαρ Ντάιαρι,

σας ξαναβρίσκω μετά από αρκετό καιρό, όμως αυτή τη φορά έχω κάτι νέο!
Ένα βίντεο-συνταγή για Apple Crumble Pie, την αγαπημένη μου αμερικάνικη μηλόπιτα με τα τρίμματα.
Εδώ και καιρό στριφογύριζε στο μυαλό μου η ιδέα για κάτι διαφορετικό, και τα βίντεο νομίζω είναι ένας όμορφος τρόπος να δείξεις βήμα-βήμα μια συνταγή.

Χωρίς πολλά λόγια, σας φιλώ και σας αφήνω να απολαύσετε.

Γιορς, 
Τζενούλα

Γιορτινή σπανακόπιτα!

Ντίαρ Ντάιαρι,

σας είπα πως θα επέστρεφα!

Χτες έφτιαξα αυτή τη σπανακόπιτα και ήθελα να τη μοιραστώ μέσω του blog γιατί πιστεύω πως έχει μια θέση στα γιορτινά τραπέζια μας!

Την ετοίμασα σε 30 λεπτά, πανεύκολα, παρόλο που μοιάζει να απαιτεί πολύ λεπτοδουλειά και λεπτομέρεια. 
Κι αυτό μου αρέσει πολύ! 

Δείτε λοιπόν σήμερα πώς μεταμορφώνεται μια ταπεινή σπανακόπιτα!

Την ιδέα την εμπνεύστηκα διαβάζοντας ένα από τα αγαπημένα μου ξενόγλωσσα blogs το Ana's Italian chips. Στο blog της θα βρείτε ακόμα περισσότερες φωτογραφίες βήμα προς βήμα για να φτιάξετε αυτή τη σπανακόπιτα-ήλιο.

(Η οποία Ana με τη σειρά της το εμπνεύστηκε από ένα άλλο blog)

Χρησιμοποίησα 2 έτοιμα φύλλα για πίτες, σαν χοντρά χωριάτικα. Η ίδια πίτα μπορεί να γίνει και με σφολιάτα.

Για τη γέμιση έκανα ό,τι έχω μάθει από τη γιαγιά μου. 
Ανακάτεψα σε ένα μπολ,

• σπανάκι (περασμένο για λίγο από το τηγάνι για να μαραθεί)
• 1 αυγό
• πράσινο κρεμμυδάκι
• άνιθο
• αρκετή φέτα
• λίγη τριμμένη φρυγανιά για να απορροφήσει τα υγρά από το σπανάκι (ειδικά αν είναι κατεψυγμένο)
• αλάτι
• πιπέρι

Έχω δει τη γιαγιά μου να φτιάχνει σπανακόπιτα τόσες πολλές φορές. Και μου αρέσει που τα ζυγίζει όλα στα χέρια της, ή με το μάτι. Έτσι έκανα κι εγώ...

Τοποθέτησα το ένα φύλλο σε ένα ταψί, και άπλωσα πάνω του τη γέμιση.

Παρότι δεν άφησα κενό ανάμεσα στο κέντρο και στα άκρα όπως είδα στο blog της Ana, μια χαρά μου βγήκε.

Σκέπασα με το δεύτερο φύλλο και ένωσα τις άκρες με ένα πηρούνι, όπως κάνουμε για να κλείσουμε τα τυροπιτάκια.

Τοποθέτησα ένα μικρό ποτήρι στο κέντρο της κλειστής πίτας και πίεσα ελαφρά.

Με το ποτήρι σαν οδηγό, και με ένα κοφτερό μαχαίρι, έκοψα κομμάτια πάχους 2 εκατοστών περιμετρικά. Στη συνέχεια γύρισα το κάθε κομμάτι 90 μοίρες, με τη γέμιση να κοιτάζει προς τα επάνω.

Έτσι ετοιμάστηκε ο ήλιος!

Η γιαγιά μου πάντα αλείφει τις πίτες με λάδι. Έκανα το ίδιο και πέτυχα η πιτούλα να έχει χρυσαφένιο χρώμα.

Έψησα την πίτα για 45 περίπου λεπτά στους 370F/190C.

Ήταν πολύ γευστική και εντυπωσιακή! Νομίζω πως όποιος τη δει σε ένα Χριστουγεννιάτικο γιορτινό τραπέζι θα πει "ουάου"!

Σας φιλώ!

Γιορς,

Τζενούλα

Pike Place Market - Seattle part 5

Ντίαρ Ντάρι,

αυτή είναι η τελευταία μου ανάρτηση για το Seattle. Όχι πως δεν έχω άλλα να πω και να δείξω, μα κάπου πρέπει να σταματήσω για να επανέλθω στα μαγειρικά μου επιτεύγματα!

Δεν μπορώ λοιπόν να αφήσω το Seattle χωρίς να σας πω για το Pike Place Market, που είναι το δεύτερο αγαπημένο μου μέρος της πόλης (το πιο αγαπημένο μου είναι η Public Library!)

Το Pike Place Market είναι μία από τις πιο παλιές αγορές. Ξεκίνησε το 1907 και η αγορά είναι ανοιχτή καθημερινά μέχρι και σήμερα.

Στεγάζεται σε ένα κτίριο με πολλά επίπεδα, το οποίο βρίσκεται πάνω σε ένα λόφο. Από τη μια μεριά είναι στο επίπεδο του δρόμου, ενώ από την πίσω μεριά στον 3ο όροφο. Είναι γεμάτη με φούρνους,, ψαραγορές, ανθωπολεία, μανάβικα, μέχρι βιβλιοπωλεία, τουριστικά μαγαζάκια και εστιατόρια.

Όλη η γειτονιά γύρω από το "Pike Place Market" σφύζει από ζωή, φωνές, σπρωξίματα. Εκεί άνοιξε το πρώτο κατάστημα Starbucks το 1971, εκεί βρίσκεται το Beecher's με τα αμερικάνικα τυριά, κι εκεί θα βρει κανείς το γνωστό ρώσικο φούρνο Piroshky Piroshky.

Κι έχει τόσα άλλα μέρη, κρυμμένα και φανερά που δεν μπορώ να τα θυμηθώ όλα!

Από ψαρικά στο Seattle άλλο τίποτα! Εκεί βρίσκεις το γνωστό Dungeness Crab αλλά και στρείδια του Ειρηνικού!

Η ψαραγορά Pike Place Fish Market είναι γνωστή για την ατραξιόν "flying fish", το κόλπο που σκέφτηκε ο ιδιοκτήτης της το 1986 όταν για να σώσει την επιχείρηση και την κάνει διάσημη ξεκίνησε να "πετάει" τα ψάρια στον αέρα μόλις αγοραστούν και πάνε για τύλιγμα...

Έτσι κατέληξε να είναι τουριστικό θέαμα το να ψωνίζει κανείς ψάρια στο Pike Place Fish Market. Πηγαίνεις να αγοράσεις το μεσημεριανό, και καταλήγεις να φωτογραφίζεσαι αγκαλιά με μια ψαρούκλα, όπως η κυρία στη φωτογραφία!

Αχ, τα λουλούδια ! Λουλούδια και χρώματα παντού! Γεμάτη η αγορά από πάγκους με μπουκέτα που μοσχοβολούσαν!

Δίπλα από το κτίριο της αγοράς, άλλο ένα "αξιοθέατο". Λίγο σιχαμένο για τα γούστα μου...

Ο τοίχος με τις τσίχλες... The "gum wall".

Πολλοί στήνονταν και φωτογραφίζονταν ανάμεσα στις φτυσμένες κολλημένες τσίχλες... Μπλιααααχ...

Να και τα πρώτα Starbucks. Βρίσκονται εκεί από το 1971.

Κάποια στιγμή βρέθηκα μεσημεριάτικα στην ουρά του Beecher's για να δοκιμάσω το πιο κρεμώδες mac and cheese.

Είμαι τυχερή γιατί βρήκα εξαιρετικά αμερικάνικα τυριά στο Beecher's και πήρα για το σπίτι, αλλά και γιατί βρήκα το ίδιο μαγαζί και στη Νέα Υόρκη!

Σας είπα πως είχε ένα σωρό μαγαζάκια στην αγορά... Δείτε αυτό το ομπρελομάγαζο! 
Το πώς λάτρεψα την ομπρέλα με το Starry night του Van Gogh δε λέγεται!

Λίγο πιο δίπλα βρήκα ένα μαγαζί τεράστιο με αντίκες και vintage αντικείμενα! Το Antiques at Pike Place. Πρέπει να πήγα και τρείς φορές, και κάθε φορά που χωνόμουν μέσα χάζευα και μια διαφορετική γωνιά... Μ'αρέσουν πολύ τα vintage... σαν να προσπαθούν να σου πουν μια ιστορία παλιά...

Αυτά τα λίγα για σήμερα!

Σας φιλώ και συνεχίζω το μέτρημα για τα Χριστούγεννα!!
Μπορείτε να το δείτε εδώ!

Γιορς,
Τζενούλα