ဘယ္သူကဘာေျပာလုိ႔လဲ
ဘယ္သူကဘာေျပာလုိ႔လဲ
တကယ္ေတာ႔ ဒီေန႔ဟာလျပည္႔ေန႔
ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း
စိတ္ကူးနဲ႔ေတာင္ေပၚတက္ဖုိ႔ေခၚလုိက္တယ္။
ေစတီေျခရင္းမွာ တကိုယ္တည္းစခန္းသြင္း
ခပ္ငယ္ငယ္ကအေတြးမ်ိဳးနဲ႔
ဤသုိ႔ေသာ သစ္ခက္သစ္လက္မ်ိဳးမ်ားကို ခ်ိဳးျပီးေသာအခါ
ပေဒသာပင္ေတြမရွိေတာ႔ဘူးဆုိျပီး…..ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည္႔သြားပံုမ်ား
ပေရာပါဂန္ဒါေတြဟာ အစီအရီထြက္က်လာ
လာမယ္႔ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀၊
လာမယ္႔ လေပါင္း ၄၀၊
လာမယ္႔ ရက္ေပါင္း ၄၀၊
စိတ္ကူး အေလးဆဟာ
မေသခ်ာေသာအရပ္ကို သံလုိက္အိမ္ေျမွာင္လုိ ေသခ်ာေနတယ္
အခုအခ်ိန္မွာ ဘာလုိပါသလဲ…..
သီးခံျခင္းပါ ဘုရား။
အခုခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္ရမလဲ
ေရွ႕တေျဖးေျဖးတုိးျခင္းပါ ဘုရား။
အခုခ်ိန္မွာ ဘာေတြးရမလဲ
၂၀၁၀ရဲ႕ လူေနညမ်ားကိုေတြးရပါမယ္ ဘုရား…..။
ကေလးဆန္လြန္းတဲ႔ အရပ္မွာ
ကိုယ္တုိင္ေရးပံုတူဆုိတာလည္း သံလ်က္ၾကီးကိုင္ထားလုိ႔ပါလား
အခုဘဲ ေၾကာ္ျငာျပီးသြားျပီ……
မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာ လူကြ်ံေဘာမ်ားကို
ဆက္လက္ဖမ္းယူေတာ႔မွာျဖစ္ပါတယ္…..။
ဒါေပမယ္႔
ဒီေန႔ညလသာေၾကာင္း အနည္းဆံုးအသိနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္သိပါတယ္။ ။
စိမ္းခက္စုိး
(Sun) October 4, 2009
12:12 AM.
OK ဘယ္က စျဖစ္တာလဲ…???
OK ဘယ္က လာတာလဲ…
ကမၻာေပၚမွာ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ သူမ်ားက OK စကားလံုးကို သံုးၾကတယ္… OK ဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္ က “agreement” ဒါမွမဟုတ္ “approval” လို႔အဓိပၸာယ္ ရတယ္… Chotaw လို႔ ေခၚတဲ့ Native American Indian လူမ်ိဳးစု မွ ဆင္းသက္လာတယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္… Chotaw စကားျဖစ္ေသာ “okeh” အဓိပၸာယ္ က အေမရိကန္ စကားလံုး နဲ႔ အဓိပၸာယ္ တူတယ္… ၁၉ ရာစုႏွစ္က “Choctaw” ဘာသာစကားကို အေနာက္အေမရိကန္ မွာသံုးစြဲ ခဲ့တယ္ လို႔ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက ဆိုသည္။ အထက္ပါ အခ်က္နဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ယခုထိျငင္းခံုေနၾကဆဲျဖစ္သည္။
ဘာသာစကားေရးရာကၽြမ္းက်င္သူ Allen Walker Read ေရးေသာ “OK” အေၾကာင္းစာတမ္းကို ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ကထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ သူက ၁၈၃၀ ႏွစ္မ်ားဆီက တည္းက သံုးစြဲခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။ “all correct” ကုိအတိုေကာက္ေရးခ်င္းျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။ အခ်ိဳ႔ေသာ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားက “all correct” ကို “o-l-l k-o-r-r-e-c-t” ဟုေရးရာမွ “OK” ဟုျဖစ္လာသည္ဟုဆိုသည္။
အခ်ိဳ႔ေသာသူမ်ားက မီးရထား အလုပ္သမား Obadiah Kelly ကတီထြင္ခဲ့သည္ဟုဆိုၾကသည္။ သူ႔နာမည္ အတိုေကာက္စာလံုးျဖစ္ေသာ “O ႏွင့္ K” ကို ရထားႏွင့္ပို႔ေပးေသာ သူ၏ ပစၥည္းမ်ားေပးပို႔ရာတြင္ ေရးေလ့ ရွိသည္ဟုဆိုသည္။
အခ်ိဳ႔ေသာ သူမ်ား ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီ တစ္ခုမွ တီထြင္ခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။ ၁၈၄၀ ခုႏွစ္က သမၼတ Martin Van Buren ကိုေထာက္ပံ့ေသာ အဖြဲ႔က သူတို႔ အဖြဲ႔ကို “OK club” ဟုေခၚဆိုခဲ့သည္။ Martin Van Buren ေမြးဖြားရာဇာတိျဖစ္ေသာ New York ျပည္နယ္၊ Old Kinderhook မွ “OK” ကုိယူထားခ်င္း ျဖစ္သည္ ဟုဆိုသည္။ အဆိုပါ အခ်က္ကို မည္သူမွ် သေဘာ မတူခဲ့ၾကေသာ္လည္း ကၽြမ္းက်င္သူအခ်ိဳ႔ က အဆိုပါစကားသည္ အေမရိကန္ စစ္စစ္ စကားျဖစ္သည္ဟုဆိုၾကသည္။ ထိုမွ တဆင့္ တစ္ကမၻာ လံုး နီးပါးသို႔ ပ်ံ႔ႏွံ႔သြားခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။
အျခားေဖာ္ျပခ်က္တစ္ခု မွာ “A-OK” ျဖစ္သည္။ အဓိပၸာယ္မွာ “Everything is fine” ျဖစ္သည္။ အာကာသ ေခတ္စကားျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္တြင္ “Astronaut Alan Shepard” ကစတင္သံုးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူသည္ အာကာသထဲ သို႔ ပထမဆံုးသြားေရာက္ေသာ အေမရိကန္လူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ သူက အစီအစဥ္အတိုင္း သမုဒၵရာအတြင္းသို႔ ဆင္းသက္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းကို “Everything is A-OK” ဟု သတင္းပို႔ခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႔ေသာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားကေတာ့ ထိုမွ ဆင္းသက္လာျခင္းမဟုတ္ဟုဆိုသည္။ တယ္လီဖုန္းစတင္ အသံုးျပဳေသာေခတ္မ်ားဆီက တယ္လီဖုန္းေအာ္ပေရတာ က လက္ခံရွိခဲ့ေသာ သတင္းစကားျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။
အခ်ိဳ႔ေသာသူမ်ားက “OK” အား “okey-dokey” သို႔မဟုတ္ “okey-doke” ဟုလည္း သံုးႏွံဳးၾကသည္။ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္မ်ားက စတင္သံုးစြဲခဲ့ၾကသည္ဟုဆိုသည္။ ယေန႔ခတ္ တြင္ အေမရိကန္ တီဗီြအစီအစဥ္တစ္ခုျဖစ္ေသာ “The Simpsons” မွသရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္က “okely-dokely” ဟုသံုးခဲ့သည္။
အေသးစိတ္ကို ဒီမွာ ဖတ္ပါ…
“ေနာက္ဆက္တဲြေတြကိုၾကိဳက္သလုိသာမီးေတာက္ေပေတာ႔…”
“ေနာက္ဆက္တဲြေတြကိုၾကိဳက္သလုိသာမီးေတာက္ေပေတာ႔…”
။၁။
ေသတမ္းစာ။
အစတစ္ခုကိုျပီးဆံုးေၾကာင္း
ျဖတ္လမ္းကေနစာလံုးေပါင္းတဲ႔အခါ
ဒါဟာ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုပဲ
မင္းအတြက္ငါေရးခဲ႔ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းမေလးအတြက္ ငါေရးခဲ႔ပါတယ္။
ဖတ္ျပီးရင္အိပ္လုိက္
ေနာက္ျပီး ဒါဟာ…
တိတ္တိတ္ေလးေနတဲ႔အခါမွ
စုိရႊဲလာတဲ႔စာလံုးေပါင္းေတြပါ
နားမလည္ခဲ႔သူတစ္ေယာက္ရဲ႕
ရြက္ေဟာင္းတစ္ရြက္လည္းျဖစ္ပါတယ္..ကြယ္။
။၂။
ေတာင္တန္း။ ေတာင္ကုန္း။
မေဝးလွပါဘူးလုိ႔
ငါတို႔တစ္ဦးကိုယ္တစ္ဦး အားေပးေက်ာ္လႊားခဲ႔ဖူးတယ္
မင္းနဲ႔ငါသာေဝးေဝးသြားတယ္
အဲဒီေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းေလးေတြက
ငါတုိ႔နားေရာက္မလာေသးဘူး
တစ္ေန႔ေတာ႔
အဲဒီမွာ ငါတို႔တကယ္ ခြဲခြာရျခင္းသခ်ၤိဳင္းကို
အဲဒီေပၚမွာျပန္ေတြ႕ျမင္ခ်င္ပါတယ္
အမွတ္တရအျဖစ္ေပါ႔…ကြယ္္။
။၃။
ကဗ်ာ။
လိေမၼာ္ေရာင္ဘာသာျပန္နဲ႔
ျပန္မလာႏုိင္တဲ႔ရက္ေတြ
ျပန္မေတြ႕ႏုိင္တဲ႔ရက္ေတြကို အတုိးခ်ျပီး
ငါတုိ႔ကိုခြံ႕ေကြ်းေနတယ္။
အဲဒီေန႔ျပီးေတာ႔ အဲဒီလုိ……
ဆုိလုိတာ သက္သက္နဲ႔
အဖ်ားခတ္ျပီးဆံုးသြားရွာျပီ
ဒါ ျပက္လံုးတစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္…….ကြယ္။
။၄။
၀…၁၁၅၆ဆုိတဲ႔ ဟမ္းဖုန္းနံပါတ္တစ္ခု…။
တခ်ိန္က
သစၥာတရားတစ္ခုရဲ႕ ဆက္သြယ္ခ်က္ျဖစ္သလုိ
ရွင္႔ကို ကြ်န္မသိပ္ခ်စ္တယ္ဆုိတာရဲ႕ သေကၤတ
ေမ႔လုိ႔မရရင္ စိတ္မွာေမွာ္ျငိေနေရာလား….
တစ္ၾကိမ္တည္းရြတ္မိရင္ေတာင္
သံသာဆံုးအထိ
ေရရြတ္သံေတြေၾကာင္ခ်င္လာတယ္….
တုိးတုိးေလးတစ္ေယာက္တည္း အဲဒီနံပါတ္ကိုလွည္႔လွည္႔ေနသူေလ
ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္ ညင္ဆုိးနဲ႔
ငါ ေမွာင္ေနပါျပီ…..ငယ္ခ်စ္ရယ္။
။၅။
ဘတ္စ္ကား။
သံေယာဇဥ္ခပ္မ်ားမ်ားကို အတုလုပ္ျပံဳးျပီး
လူေတြကို သိမ္းထုတ္သြားတယ္
ျပီးရင္ ေရာက္တဲ႔ေနရာမွာပစ္ခ်
ဆက္လက္ထြက္ခြာသြားမယ္
တခ်ိန္က မင္းရယ္ငါရယ္ရွပ္တုိက္ခဲ႔တယ္
အခု
ငါတစ္ေယာက္တည္း ပစ္ပစ္ခ်ခံေနရလုိ႔
အဲလုိ ပစ္ပစ္ခ်ခံရတုိင္းလည္း မင္းကိုလြမ္းလုိ႔
တခါတေလေတာ႔လည္း ရယ္ရသား… ကြယ္။
……… ……………
သိလား…
။၆။
နားရြက္။
အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာၾကားနာခ်က္မ်ားျပီးေနာက္
က်က္သေရ ေဝဝင္းဖုိ႔ဆုိလား
အခက္အလက္ေတြတပ္လုိက္တယ္
ဘယ္သူမွမျမင္ေတာ႔ဘူး
ၾကားတတ္ေအာင္သင္ေပးပါတဲ႔
ေန႔ေတြက ေမာင္႔ကိုလာလာေျပာေနတယ္ …ငယ္ခ်စ္ေရ။
။၇။
မီးေတာက္။
ေတာ္လဲသံနဲ႔ အလဲအထပ္လုပ္ျပီး
သူထကတယ္
အမုန္းဆုိတာ အဲဒီကစျဖစ္တယ္ဆိုလား
မုိးေတြရြာတာေတာင္
သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးေတာက္ေလာင္ေနတုန္း
အဲဒီေန႔ည မီးေတာက္ေတြသူ႕ကိုဝိုင္းကလုိ႔
အေအးပတ္ျပီးေဆးေသာက္လုိက္ရတယ္…..။
။၈။
ခ်စ္သူ။
“မင္းမ်က္ဝန္းေတြထဲ ကိုယ္ၾကည္႔လုိက္တဲ႔အခါ
မ်ိဳသိပ္ခ်ဳပ္တည္းထားတဲ႔ အခ်စ္တစ္ခုကိုျမင္လုိက္ရပါတယ္….။
ဒါေပမယ္႔
အခ်စ္ရယ္ မင္းလက္ကို ကိုယ္ေထြးဆုပ္ထားတဲ႔အခါ
ကိုယ္လည္း မင္းနဲ႔ထပ္တူ ခံစားေနရတယ္ဆုိတာ
မင္းမသိဘူးလား…။
ဘယ္အရာေတြျမဲမွာလဲ
ေနာက္…… ႏွလံုးသားဆုိတာဟာလည္း
ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္တယ္ဆုိတာ
ကိုယ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္လံုး သိထားၾကတာပဲ
ေနာက္……. ႏုိဝင္ဘာမုိးသည္းသည္းမွာ
ဖေယာင္းတုိင္မီးေတာက္ေလး ၾကာရွည္လင္းေတာက္ႏုိင္ဖုိ႔….
ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲပါတယ္ေလ…..”
အဲဒီႏိုဝင္ဘာမုိးသီခ်င္းကို
ဂ်ဴလုိင္မုိးေတြထဲမွာဆုိေနတာေလ…….
မင္းရွိတယ္…. မင္းမရွိဘူး
ငါရွိတယ္….. ငါမရွိဘူးဆုိတဲ႔ၾကားမွာ
တစ္ခါတေလ
အင္ဗစ္ေဇးဘဲတစ္ခုဘဲျခားေနပါလိမ္႔မယ္
ကမာၻကုန္က်ယ္သေရြ႕စကားကို
ေကာ္ဖီနဲ႔တုိ႔ စားရေအာင္လား…..ငယ္ခ်စ္ရယ္။
။၉။
လမ္းစံု။ လမ္းၾကား။
ဘုရားသခင္ကို
မင္းကိုလြမ္းေၾကာင္း ေလ်ာက္တင္ဖုိ႔တဲ႔
ဟုိးဘက္ဘဝေတြထဲက လမ္းေလ်ာက္ထြက္ခဲ႔တယ္
အခု
လမ္းၾကားေလးထဲကေန လမ္းစံုကိုထြက္ဖုိ႔
ႏွစ္ဦးစံုေအာင္ေစာင္႔ေနတယ္တဲ႔
အဲဒီေကာင္ေလးရဲ႕ ဖုန္ဆုိးေန႔ရူးမ်ားၾကားမွာေပါ႔……။
။၁၀။
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ။
လြဲတာေတြလြဲခြင္႔ပိုင္ခဲ႔သလုိ
အေရာင္ေတြလဲမြဲလာခဲ႔တယ္ေလ
ကိုယ္႔အေပၚကိုတြယ္တာေနတဲ႔ မင္းကို
အသစ္လဲျပီးမဝတ္ရဲခဲ႔ဘူး
သူသာမင္းလုိဆုိရင္အေတြးကို
မီးခုိးေတြလုိ
ေထြးေထြးအူအူမႈတ္ထုတ္လုိ႔
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းလေရာင္ေအာက္မွာေပါ႔……
သူ႕ဂ်င္းေဘာင္းဘီေလးလည္း
ရူးေနရွာတယ္ကြယ္…….။
။၁၁။
ဆံပင္ျဖဴ။
မီးေတာက္တဲ႔ အႏုပညာဆုိေပမယ္႔
ဟုန္းခနဲ မဟုတ္ခဲ႔ဘူး
တဘဝလံုးျမံဳခဲေတာက္ေလာင္ေနတာ
ပိန္းၾကာရြက္ေပၚ ေျခရာသာမထင္ေစနဲ႔
သူ ထထတီးေတာ႔ေခါက္ေတာ႔တာဘဲ။
အခုငါ
အသက္ ၃၀
မင္းဟာ
မေန႔တေန႔က သရဖူဆုိလည္း။
ငါျပန္မယူခ်င္ေတာ႔ပါဘူး …ငယ္ခ်စ္ရယ္။
။၁၂။
ခ်ည္သားအကၤီ်အျဖဴ။
လမ္းမေပၚမ်က္ႏွာမူလုိက္တုိင္း
လူရုိင္းသီခ်င္းမွာ သူကဒဏ္ရာဝတ္စံု
ဆံုးရႈံးပါျပီဆုိတုိင္းလည္း
သူက ဆုယူဝတ္စံု
ဘာေၾကာင္႔လဲသိခ်င္တယ္ဆုိရင္
နိမိတ္ျပေမးခြန္းေတြ ေထာင္႔စံုေအာင္ေမးေပေတာ႔…။
။၁၃။
လမ္းေပ်ာက္လိပ္ျပာ
ေလသံေသာ႔ေသာ႔
အသြားခြ်န္ခြ်န္ အေသြးရဲရဲစကားေတြနဲ႔။
သူတုိ႔ဝင္ပုခက္လႊဲတာကို
မင္းဘာလုိ႔ရဲေဆးယူတင္လုိက္တာလဲ ငါနားမလည္
ငါက
အလြမ္းကုိင္ေတာ႔ အနာဂတ္ပါယုိင္သြားေရာ
အခု ည ၉း၁၅ နာရီ
အိမ္မျပန္ရေသးဘူး လမ္းမွားမ်ားေပၚမွာ။
။၁၄။
ရုပ္ရွင္။
ေလသံေျဖာ႔ေျဖာ႔ေလး မရွင္းမလင္းနဲ႔
ေနၾကာေစ႔ထုတ္လည္းေပ်ာက္သြားတာဘဲ။
ေရသန္႔ဘူးလည္းေမွာက္သြားတာဘဲ။
ကဲျပီးရင္ ရပ္လုိက္ေတာ႔။
ကဲ…ျပီးရင္ရပ္လုိက္ေတာ႔။
ကဲ… …ျပီးရင္ရပ္လုိက္ေတာ႕။
ဇာတ္လမ္းက ငါတို႔ခ်စ္ျခင္းကိုျပန္ၾကည္႔ေနတယ္။
အခု
ငါက အတိတ္ကရွက္ျပံဳးေတြကို
စလုိးမုိးရွင္းနဲ႔ စာလံုးျပန္ေပါင္းၾကည္႔ေနတာပါ..ငယ္ခ်စ္ရာ။
။၁၅။
ေမြးေန႔….။
တစ္ဘဝျပီးရင္ ေနာက္တဘဝ
ငါတုိ႔ ၾကိဳကလုိ႔ရရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္..
အခုေတာ႔ အေျခမခုိင္ ရြက္မပိုင္
ေလေတြလည္းမႏိုင္သလုိ သံေယာဇဥ္ေတြယုိင္ႏြဲ႔ခဲ႔ျပီ
ဟူးခနဲ႔ ဖေယာင္တုိင္ေလး မင္းမႈတ္လုိက္
ျပံဳးျမျမေလး ကိတ္မုန္႔ မင္းကိုက္လုိက္
ဟက္ပီးဘက္ေဒးသီးခ်င္း မင္းေအာ္ဆုိလုိက္
ခဏတာဆုိေပမယ္႔လည္း အရာရာလြင္႔လြင္႔မုိက္မုိက္
ဒါေပမယ္႔ ရင္ခုန္သံမွာငုိရႈိက္ေနေပါ႔
ဒါဘဝဘဲ၊ ဒါေမြးေန႔ဘဲ၊ ဒါျပီးဆံုးျခင္းတစ္ခုပဲ၊
အဓိပၸာယ္ေတြဟာ အဓိပၸာယ္ကိုရွာေဖြေနတဲ႔အခါ
မင္းအိပ္ခန္းေလးဟာ
ဆံုးရႈံးျခင္းမီးေတြ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ေနေတာ႔တာဘဲမဟုတ္လား။
စိမ္းခက္စုိး
(Fri) July 24, 2009.
09:31pm.
“အဘုိၾကီးအုိ ေလးဆုိတဲ႔ သီခ်င္း”
“အဘုိၾကီးအုိ ေလးဆုိတဲ႔ သီခ်င္း”
ေမွာ္ဆရာတစ္သင္းလံုးကို၊
ငါ႔ရင္ဘတ္မွသိမ္းၾကံဳးတည္႔၊
အဲဒီညကိုက်ဲပက္လုိက္တယ္…..
နင္နဲ႔ တြဲကမယ္႔ အိပ္မက္ရွည္ရွည္ေပါ႔
လာေလေရာ႔………။
အဲလုိဆုိလုိက္ေတာ႔
ဂစ္တာေလးဟာ ေပ်ာ္ရႊင္လာပါေလေရာ
ဒီေတာမွာ
ဒီသေဘာေတြရွိပါတယ္လုိ႔
နင္ပဲေျပာခဲ႔တယ္။
နင္ပဲေဟာခဲ႔တယ္။
နင္ပဲသင္ေပးခဲ႔တယ္။
အခုက်…နင္ပဲေဘးမဲ႔ျပန္လႊတ္ခဲ႔ျပန္တယ္။
ငါ႔မလဲ နင္႔အေၾကာင္းမပါရင္ ကဗ်ာမျဖစ္…
စစ္အတြင္းက ထမင္းေျခာက္ေတြလုိ
က်ည္ဆန္ေတြနဲ႔အတူျမိဳခ်ခဲ႔ရ…….။
ေမွာ္ဆရာတစ္သင္းလံုးက ငါ႔ကို
ျပန္စစ္ခင္းတယ္…
ငါ႔….ကိုယ္ငါျပန္ကယ္မယ္အထင္နဲ႔ေတာ႔
နင္ငါ႔ကိုစစ္မခင္းပါနဲ႔….ေကာင္မေလး
ငါဆုိတဲ႔ေကာင္ေလးက
နင္႔…မ်က္ဝန္းစင္းစင္းေလးမွာ တစ္ဘဝ
နင္႔…ခ်ည္သားဝတ္စံုေလးမွာ တစ္ဘဝ
နင္႔…ရံုးသြားစက္ဘီးေလးမွာ တစ္ဘဝ
အထပ္ထပ္အလ်ားလ်ား သံသရာရွည္လာသူပါဟ…။
လက္သီးက်စ္ ဖေနာင္႔ေစာင္႔လုိ႔
အံက်ိတ္ရြတ္လုိက္တဲ႔ ဂါထာမွာလည္း
အဲဒါေတြပဲ ကပ္ပါလာတယ္..
နင္ သိပ္လွလွလာတယ္ေကာင္မေလးရယ္….တဲ႔။ ။
စိမ္းခက္စုိး
(ၾကာသာပေတး) ဇန္နဝါရီ ၂၈၊ ၂၀၁၀။
၀၇ း ၄၉နာရီ
အေမွာင္ထဲကထြက္လာတဲ႔ေႏြဦး….
အေမွာင္ထဲကထြက္လာတဲ႔ေႏြဦး
ခ်က္ဖုိ႔ျပဳတ္ဖုိ႔ပ်င္းတဲ႔မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔
နံက္ခင္းကို စႏႈိးလုိက္တယ္
ေႏြလုိ ေဆာင္းဦးကပူေလာင္ေျခာက္ေသြ႔ေနတယ္
မင္းသတင္းေတြက
ဂ်ီေမးကေနတစ္ဆင္႔ ငါ႔ရင္ကိုေျပးေဆာင္႔တယ္
ဒါဟာ တခ်ိန္ကသာယာသံေတြေပါ႔…….
ငါ႔ကို ေရတစ္ခြက္ေပးပါ
ေလာကဓံေရ..မင္းအဖန္ဖန္တုိက္ခ်တဲ႔ မွန္ေလးတစ္ခ်ပ္
အခုျပန္ဆက္ျပီးထလာျပန္ျပီ
မင္းဘာနဲ႔တုိက္ခ်လုိက္ဦးမွာလဲ
ေက်းဇူးပါ။
ငါလည္း မာယာေတြနဲ႔ျပည္႔ႏွက္လာခဲ႔ျပီ
ခ်စ္ျခင္းတရားမွာေတာင္ အခုဆုိ ေျခရာမက်န္ေအာင္
အတက္အဆုတ္တိက်လာျပီ
ေက်းဇူးပါ။
ငါ႔ကိုေခၚပါေျပာပါ………
ရုိေသစြာနဲ႔ ပင္႔သက္ခ်လုိက္ပါတယ္
မင္းသိလား…..ေကာင္မေလးေရ
မင္းနဲ႔ေတြ႕လုိက္ရခ်ိန္မွာဘဲ
ေႏြဦးမွာ စမ္းေတြစိမ္႔ထြက္ျပီး
ပန္းေတြးေမႊးျမလာတယ္………
ငါ႔..ကမာၻအခုဆုိ
သီခ်င္းေတြနဲ႔ သာယာစုိေျပလာျပန္ပါေရာလားကြယ္..
ဒါေပမယ္႔
(အေမွာင္ထုကိုေတာ႔)…………ငါေၾကာက္ေနဆဲပါပဲ။
စိမ္းခက္စုိး
(Sun) November 8, 2009
06:35pm
ငါ႔ကိုဂ်င္းပင္ေလးပဲေပးပါ
ငါ႔ကိုဂ်င္းပင္ေလးပဲေပးပါ
တိတ္တိတ္ေနတာေတြၾကာခဲ႔ေတာ႔
နင္ထင္ေလဦးမယ္…
ငါကဗ်ာေတြမေရးေတာ႔ဘူးရယ္လုိ႔…..။
ေလာကဓံကြင္းထဲမွာ
ႏြားရုိင္း၁၀၀၀နဲ႔ ပတ္ေျပးေနရသူလုိ
တခါတေလ ကဗ်ာေတြကရင္ဘတ္ထဲမွာပဲ
ပြင္႔ေဝေမႊးျမေၾကြၾကေနတတ္တယ္ေလ။
ငါ႔ကို ဂ်င္းပင္တစ္ထည္ဘဲေပးပါ
ခံႏုိင္ရည္ကို ဒါနဲ႔ဘဲျပန္ျမွဴဆြယ္ေနခ်င္မိမိ
ေျပာမရတဲ႔အဆံုး
ေလျပင္းေတြကိုလည္းမုန္းတယ္။ ေလညွင္းေတြကိုလည္းမုန္းတယ္။
ေစာင္းၾကိဳးညွင္းတီး မစီးျဖန္းခ်င္ေတာ႔ဘူး
ကာလေပၚသီခ်င္းမွာ
အာသီသေဟာင္းေတြအပင္းသြြင္း
“လူ”ျဖစ္ခ်င္းဟာ ေလ်ာ႔ရဲလာလုိက္တာေလ….
နားအစစ္ေတြ၊ ရင္ဘတ္အမွန္ေတြဆီ
ငါ…ပစ္ကန္သြင္းခ်င္ေနတာ
ကဗ်ာပါပဲ…ညီမငယ္ေရ။
ဘဝမွာ
ဒီလုိေန႔ေတြၾကံဳဖုိ႔ ဆံုဖုိ႔
နင္႔အကို ဘာယၾတာမွ မေခ်ခဲ႔မိပါေလ…
ဒီလုိနဲ႔ ငါဆက္လက္တိတ္ဆိတ္ေနလုိက္မိတာပါ…
အျမတ္အစြန္းကေတာ႔ ၾကီးမားထြားၾကိဳင္းေနဆဲဟ…။ ။
စိမ္းခက္စုိး
(Mon) Jan 18, 2010
မရယ္နဲ႔….
ေကာင္ေလး၊၊၊၊၊၊၊၊၊ “နင္ဟာ ငါ့ရဲ့ေကာင္းကင္ပါ ဟန္နီရယ္”
ေကာင္မေလး၊၊၊၊၊ “ဟာ… ငါနင့္ရဲ့ေကာင္းကင္မျဖစ္ခ်င္ဘူး”
ေကာင္ေလး၊၊၊၊၊၊၊ “ ငါနင့္ကို တကယ္ခ်စ္တာပါ… နင္ငါ့ကုိ မခ်စ္ဘူးလား?”
ေကာင္မေလး။။။ “ခ်စ္တာေပါ့… ခ်စ္လို႔ နင့္ရဲ့ေကာင္းကင္ မျဖစ္ခ်င္တာ”
ေကာင္ေလး။။။။ “ အမ္”
ေကာင္မေလး၊၊၊၊ “ဟုတ္တယ္…ငါ က နင့္ေကာင္းကင္ ဆိုရင္ နင့္ေကာင္းကင္ က အၿမဲ မိုးအံု႔ ေနမွာေပါ့.. ငါ က အသားမဲ တာကိုးဟ….”
ငါ့အိပ္ကပ္ထဲက ခုန္ခ်ထြက္ေျပးသြားတဲ ့ ဒီဇင္ဘာ
ငါ့အိပ္ကပ္ထဲက ခုန္ခ်ထြက္ေျပးသြားတဲ ့ ဒီဇင္ဘာ
ယူတတ္ရင္ ဒီဇင္ဘာဟာ သံေ၀ဂ
မေသြးရေသးတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ ့
ညိဳးငယ္ေနတဲ ့ သံေခ်းတက္ဒီဇင္ဘာ၊
ေကာက္ရိုးပံုထဲက်သြားတဲ့ အပ္ဟာ
ငါ့ရွာေနတဲ ့ ဒီဇင္ဘာလား။
တစ္ကိုယ္စာေႏြးရံုေလာင္စာနဲ ့
တစ္ခါေလ ေလၾကီးမိုးၾကီး ေအာ္ရယ္လိုက္ပံုက
“အေျခေနအရတဲ ့”။
သူ ့အတြက္ ပိုလွ်ံေနတဲ ့ ႏွင္းေတာင္
ငါတို့ေပၚကြက္ၾကားၾကဲ ေနတဲ ့ ဒီဇင္ဘာ..။
ဒီဇင္ဘာ ထဲ ဘာေတြစိမ့္၀င္ေနလဲ
ငါတို ့ဟာ ငါတို ့မပီသခဲ့ေတာ့
ေခတ္ဟာေခတ္ မပီသခဲ့ေတာ့
ငါတို ့ထဲမွာ ေခတ္ဟာ ရွိခ်င္မွ ရွိခဲ ့ေလေတာ့
ညဆိုတာလည္း
ဖြာလန္ၾကဲေနတဲ ့ ဂစ္တာတစ္လက္နဲ ့
အေပ်ာ္ဖတ္သက္သက္ၾကီးပါကြာ။
ဒီဇင္ဘာကို ဘယ္သူေတြပံုေျပာခဲ့လဲ
ေနေရာင္ျခည္ဆုိတာ ေနာက္က်ေလ့ရွိတတ္ေၾကာင္း၊
ေအာက္တိုဘာနဲ ့ညဘက္လမ္းတြဲမေလွ်ာက္သင့္ေၾကာင္း၊
ေခတ္ကာလ ေရာဂါဆန္းေတြၾကား
ဒီဇင္ဘာကိုယ္တိုင္ ေရးခ်ိဳးမမွားသင့္ေၾကာင္း၊
………………………………………………………
ပံုျပင္သံေတြနဲ ့ ဒီဇင္ဘာဟာ ေငြ ့ေငြ ့ေလးမိႈင္လို ့၊
ေနာက္ေက်ာကို ဓါးေထာက္
ခ်စ္လို ့စတာ ဆိုတဲ့ သားေခ်ာ့ေတးေတြၾကား
ဒီဇင္ဘာဟာ ကေလးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ခဲ့တာ ေသခ်ာပါတယ္။
ညီဇံလွ
သမီးျပန္ေရာက္ခဲ႔ပါၿပီ…
သမီးျပန္ေရာက္ခဲ႔ပါၿပီ…..
သံေယာဇဥ္ပုိ႔ကုန္ေတြေစ်းတက္တဲ႔ ေခတ္ပ်က္ၾကီးမွာ
အေမနဲ႔သမီးရဲ႕ လမ္းသြားလမ္းလာက
ကိုရီးယားကားထဲကလုိလြဲတယ္။
အေမရိကန္စစ္ပြဲေတြလုိ ၾကမ္းတယ္။
သတင္းစာေတြလုိ လိမ္တယ္။
ရွဴနာရွဳိက္ကုန္းအေမကုိပစ္
ေလာကဓံအနာဂတ္ကိုထစ္ဖုိ႔
ေရႊေတြနဲ႔အသစ္တည္တဲ႔ ေရႊျမိဳ႕ေတာ္ေဟာက္ပက္ဆီ
ေတာစီးကြ်မ္းက်င္ခဲ႔ရတယ္။
အေမရယ္၊
သမီးတကယ္မေပ်ာ္ခဲ႔ပါဘူး
ေလွာ္ရမယ္႔တာဝန္ေတြကို ေက်ခ်င္လုိ႔သာ
ဒီေရဒီေလမွာ သမီးဆန္တက္ေနရတာပါ….။
ဆႏၵေတြျခံဳေစာင္လႊမ္းထားလုိ႔
မာန္မာေတြကုန္ေအာင္ကြ်မ္းမသြားေသးတုန္းေတာ႔
သမီးလမ္းဟာေခ်ာလုိ႔ ေမာလုိ႔ေပါ႔
အဲဒီတုန္းတည္းက
အေမကေတာ႔ ျပံဳးျပံဳးေလးႏွဳတ္ဆက္တယ္
ေအးေအးေလး ဖုန္းေျဖတယ္။
ညင္ညင္သာသာ ဆံုးမတယ္။
အခု..ေဝး ေဝး ေဝး ေဝး…..
သမီးေလ ေဝးတာေတြမ်ားလြန္းလုိ႔
အေမနဲ႔ေတာ႔ နီးခ်င္လာတယ္….။
သိလားအေမရယ္
အေမစာသင္ေပးခဲ႔တဲ႔ေျမကလည္း
အေမ႔အျပစ္မဟုတ္ေပမယ္႔
လူမုိက္နဲ႔ လူတံုးေတြဘဲထြက္ခဲ႔တယ္။
အဲဒီထဲမွာ သမီးလည္းမခြ်န္ျမခဲ႔ရဘူး။
အခုလည္း လူးလားကူးခတ္ေနဆဲပါ။
မေတာက္တေခါက္လမ္းေတြေပၚကေန၊
ဒဏ္ရာေတြကို စာစီျပီး၊
ပညာတတ္ေခတ္ၾကီးရဲ႔
မီးစာရဲရဲ ဆီက်ဲက်ဲၾကမ္းတမ္းမွဳေတြကေန၊
အေမ႔ေမတၱာတံစက္ျမိတ္ေလးဆီ၊
တစ္ေန႔တစ္ေခါက္ မွန္မွန္ျပန္မေရာက္ႏုိင္ေတာ႔တဲ႔ ဘဝမွာ၊
အခုလုိဘဲ အိပ္မက္ေတြနဲ႔
သမီးျပန္ျပန္ေရာက္တတ္ခဲ႔ပါျပီ ေမေမ…။
(စိမ္းခက္စုိး)
ဒီဇင္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၀၉။
နံက္ ၉း၃၀နာရီ
ရယ္ရမလား ငိုရမလား….
ရယ္ရမလား ငိုရမလား
မေန႔က ေက်ာင္းကို သြားေတာ့ ေက်ာင္းက canteen မွာလုပ္ေနတဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္ က အကူအညီေတာင္းလာတယ္…. သူ႔တို႔ ၿဖည့္ရမယ့္ form မွာကူၿဖည့္ေပးဖို႔… ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြၿဖည့္ရမွာေပါ့… ဒါနဲ႔ ဒီမနက္ သူ႔ဆီကိုသြားတယ္… သူယူလာေပးတဲ့ form ကိုစၾကည့္ၿပီးၿဖည့္တာမွာ ၿပသနာက စပါေလေရာ… ေမြးသကၠရာဇ္ ကိုေမးေတာ့ မသိဘူးတဲ့… ၿမန္မာသကၠရာဇ္ ပဲသိတယ္တဲ့… အမ ေမြးေန႔ေလ အမရ.. လို႔ ေၿပာေတာ့…. အဖိတ္ေန႔တဲ့… ေသာၾကာ ေန႔ တဲ့… ငါထိုင္းလိုပဲ သိတယ္တဲ့… ထိုင္းလိုကေန အဂၤလိပ္လို ၿပန္ေၿပာင္းလိုက္မယ္ဆိုၿပီး ထိုင္း လို ေၿပာဆိုေတာ့ ရက္ပဲ သိတယ္… လ ကုိမေၿပာတတ္ဘူး… ကဲထားေတာ့ လို႔ ငု၀ါ သူငယ္ခ်င္းကိုေမးၿပီးၿဖည့္ေပးမယ္ဆိုၿပီး… ဆက္ၿဖည့္ရင္းနဲ႔ ေသြးအုပ္စု ဆိုေတာ့ မရွိ တဲ့… ဟာ ဘယ္ႏွယ့္မရွိရမွာလဲ အမ ေသြးအမ်ိဳးအစားေလ.. A, B, AB, O ဆိုၿပီးရွိတယ္ဘာလဲလို႔ေမးေတာ့ သူ႔အေၿဖက “ ငါ ထိုင္းေသြးပဲ သိတယ္.. ၿမန္မာ ေသြးမသိဘူး” တဲ့… ေကာင္းေရာ.. နင္သြားတာပဲ ဘာဆက္ေၿပာရမွန္းမသိၿဖစ္သြားတယ္… အမ ေသြးကလဲလို႔မရဘူးေလ… ေၿပာ အဲဒီ႔ေသြးဆိုေတာ့ ေန အံုးသြားေမးၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး “O” ေသြးဆိုၿပီးလာေၿပာတယ္…. အသက္က ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲဆိုေတာ့ ၂၃ တဲ့.. စိတ္မေကာင္းဘူး တကယ္ပဲ.. ငု၀ါ ထက္ငယ္တယ္… သူက ၃ ႏွစ္ငယ္တယ္… ငု၀ါ က စိတ္ေတာ္ေတာ္ညစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ နဲ႔ စကားေၿပာလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ… ငါ အေတာ္ၾကီး ကံေကာင္းပါ လားလို႔… လဲ ေတြးမိသလို… ငါ့တို႔ ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ဘ၀ က ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္… ရင္နာတယ္… စကားေၿပာလိုက္ ေမးလိုက္ရယ္လိုက္နဲ႔.. မ်က္ရည္ က် လာတယ္… ရယ္ ရလို႔လား.. စိတ္မေကာင္းလို႔လား.. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မေ၀ခြဲတတ္ဘူး…
Journey of Life 
