op een grote paddestoel..........

rood met witte stippen,zat kabouter spillebeen...

komt er een klein meisje met een hele mooie (dit is geen sprookje) moeder naar mij toe,meneer
 heb u de kabouters al gezien enne gelooft u er in ,mijn broertje zegt dat ze niet bestaan

ik kijk even naar de moeder,en gelijk bezwijk ik ,was het nou voor de moeder of het
 dochtertje ik weet het niet meer,maar ik moest wel.

ik zei kom maar eens mee.zie je hier dat piepkleine deurtje nou daar gingen
daarnet zeven kaboutertjes naar binnen ze hadden hard in het bos
 gewerkt en zij zongen nog een liedje. 



heho-heho je krijgt het niet cadeau heho-heho

en denk erom het leven van een kabouter is heel zwaar zij moeten heel hard weken om het bos
klaar te maken voor de winter
 

zullen we samen nog even zingen ?en ja hoor daar gingen wij moerder(hoe krijg je ze zo gek)
dochtertje en ik :hejo-hejo- je krijgt het niet cadeau hejo- hejo- 

nou we zullen nog even zwaaien dat zien ze wel ,dag kabouters slaap maar lekker wij gaan weer verder 

en daar gingen ze weer en scheiden onze wegen hopelijk weer een moeder en kind blij gemaakt
,daar is gelukkig maar weinig voor nodig. 



en wij vervolgde onze weg ons in het Loetbos verbazend over al het moois wat op ons pad kwam 

wat kan z,on zondagmiddagwandeling toch zaligmakend zijn,gewoon genieten van het hele mooie
 weer en de natuur die zijn herfstkleed aan het aantrekken is 

en daar mogen we gewoon bij zijn ,zelfs op de veerste rij zitten,als we er maar voor open staan. 

en geloof me ,wij hebben genoten we hebben alles op ons af laten komen het was zelfs zoveel
 datr er nog wel een blogje aan zit te komen. 

een koe is niet zomaar een koe.

altijd weer een heerlijk gezicht een wei vol met koeien. 

je zou denken heerlijk even alleen

maar schijn bedriegt 

z,on mooie ruige vind ik toch ook wel wat hebben. 

wat zou hij van mij vinden,...ach misschien beter dat ik het niet weet. 

en dat is allemaal in deze mooie polder. 

af en toe gaan pa en moe.......

af en toe gaan pa en moe
met ons naar de speeltuin toe
dat is voor ons kinderen het fijnste dat bestaat
t, is een eind bij ons vandaan
daarom gaat de karavaan
,smorgens vroeg op weg dan zijn wij er niet zo laat.

heeft mama een goede bui
en is papa niet te lui
nou dan gaan wij naar de speeltuin
ma draagt broodjes in de mand. 

pa de trommel met verband
en dan gaan we naar de speeltuin 

en we wippen en we draaien
en we schommelen zo fijn
tot we misselijk van het draaien
en de limonade zijn. 

heel de dag is het dan feest
tot we er uit zien als een beest
nu we heerlijk naar de speeltuin zijn geweest. 

kleine piet vliegt van de wip
valt zijn tanden door zijn lip
hij brult als een wilde als papa verbinden wil
lien draait in de molen rond
jankend als een dolle hond
want zij wilt eruit maar dat ding dat staat niet stil.
 

ja feest bij de bergsingel ik heb deze keer alleen de jeugd er maar op 

de ouderen werden toch wel gauw afgeleid. 

ja met en op het water spelen dat heeft toch altijd grote aantrekkingskracht. 

tja eerst nog wat probleemen met de stroom toevoer want er was nogal wat nodig
,maar alles was op te lossen. 

tja nou moet ik nog opschieten het laatste refrein moet er nog bij. 

nou daar komt hij dan:
komen wij dan s,avonds thuis
vuil van zand en stof en gruis
dan zegt papa boos:
dat was beslist de laatste keer
maar we czeuren al gauw weer
mama....wanneer gaan we nou
nog eens naar de speeltuin en spoedig gaan we weer.

 

radiolampen.

ja het gaat eene over radiolampen,

als je thuis zit dan kan je op een stoel gaan zitten,maar daar moet je zitvlees voor hebben.

maar je kan ook van de nood een deugd gaan maken en je werkkamer eens wat op gaan ruimen. 

nou kwam ik nog 21 radiolampen tegen,en ik repareer geen oude radio,s meer ik heb er een
andere hobby voor terug gekregen ,maar als er onder ons bloggers
 nog een radiofanaat zit ,neem dan even contact op. 

paarden

wat is het toch makkelijk als je moeder in de buurt is.

soms kan het allemaal niet snel genoeg gaan 

en dan kan er ook nog wel een bedankje vanaf. 

hier was het even afzien,soms ben je groot en soms even niet. 

deze kan zo te zien nog wel wat voeding gebruiken,zeker achter in de rij gestaan.

loetbos

wat is er heerlijker dan gewoon een wandeling in een natuurgebied,

en dan vooral nu iedereen op vakantie blijkt te zijn.

gewoon even op de buik en je weet niet wat je ziet.

zelfs de vissen waren op vakantie.

eenvoud kan toch ook mooi zijn.



als je er dan niet van opzij bijkunt dan maar van bovenaf.




zoals je ziet nog even niet fotograferen,en nou is hij nog ontstoken ook,maar hij is al weer
aardig aan het slinken eerst was het een dubbele hand. 

 

libellen

 

en dat land dan vlak voor je voeten. zo van neem je nou nog een foto of hoe zit dat.

ja en als de ene er bij gaat liggen kan de andere niet uitblijven. 

ja en dan worden ze jaloers ze willen allemaal de eerste plek hebben.