Connolly

Lewica vs centroprawica, tak przynajmniej głosiły media przed sobotnimi wyborami. Nie głosowałam, do tego potrzebna jest obywatelstwo, którego nadal nie mam. Kibicowałam jednak i odczuwałam, że były to wybory ważne także dla mnie i innych migrantów. Gdy ustanawiano w Irlandii urząd prezydenta, Uachtarán na hÉireann, miał on w jakimś sensie zastąpić króla, a skoro króla … Czytaj dalej Connolly

Przeskoczyłam

Początkowo chciałam z tej okazji napisać osobny post, coś w stylu 50 i co dalej? Ale, wbrew naciskowi społecznemu, Mózg mój po kilku dniach zawyrokował: to tylko liczba. Nic się nie wydarzyło, tzn. wydarzyło, ale nie z moim wiekiem, który jest jak szeroko rozlana rzeka z ledwie zauważalnym nurtem. Płyniemy przed siebie, wpadamy do morza, … Czytaj dalej Przeskoczyłam

Szkocka sztuka

Nareszcie poszliśmy z Kochanym do teatru na sztukę. O ile koncerty jakoś i owszem, moja edukacja teatralna okulała kompletnie od przyjazdu do Irlandii. Pamiętam, jak tuż przed pandemią planowaliśmy kulturalny wypad ze znajomymi; wszystko wówczas odwołano, mamiono nas pomysłem odłożenia wizyty na później, po wielu długich miesiącach zażądałam jednak zwrotu biletów -- okazało się, że … Czytaj dalej Szkocka sztuka

Verdi,Wagner oraz zadowolenie

Ach, w zeszły weekend folk w kościele, w ten weekend "Viva Verdi. Viva Wagner" -- gala operowa z orkiestrą INO pod batutą Keri-Lynn Wilson, główne skrzypce grała Sarah Sew, wśród głosów sopran znanej nam Sinéad Campbell Wallace, amerykański tenor, Ryan Capozzo oraz norweski baryton, Yngve Søberg. Koncert odbywał się w National Concert Hall przy Earlsfort … Czytaj dalej Verdi,Wagner oraz zadowolenie

Nocna wizyta

Byliśmy wczoraj wieczorem z moim Kraciastym na Oíche Airneáil: A Night’s Visiting, koncercie odbywającym się w ramach Seán Corcoran Series, festiwalu upamiętniającego zmarłego cztery lata temu artystę, który m.in. poświęcał się zbieraniu i nagrywaniu dawnych irlandzkich pieśni, ocalając w ten sposób pamięć o tekstach, tropach, muzyce, wykonawcach. Wydarzenie nawigował historyk, Dónal Fallon, przyjemny jegomość z … Czytaj dalej Nocna wizyta

Komercjalizacja jesieni (nie dla nas)

Na Instagramie zerkam na różne trendy, które mijają mnie bokiem, i w związku z tą masochistyczno-wojerystyczną aktywnością, szczególnie ze skrytego odwiedzania pewnej Amerykanki, która w ramach odchudzania się pochłania dziennie hektolitry wody z chemikaliami smakowymi, po raz kolejny z wielką mocą dotarło do mnie, że jesień stała się produktem na wzór sezonu Xmasowego. Marketingowy pomysł … Czytaj dalej Komercjalizacja jesieni (nie dla nas)

Ryba

Gdybym miała wymienić artystów, których chciałabym zobaczyć na scenie i żałuję, że nie zobaczę, w pierwszej dziesiątce (bo trochę ich jest, tych ważnych) byłby Fish. Derek W. Dick w wieku lat 67 przeszedł na emeryturę; jakiś czas temu obwieścił, że przenosi się na Hebrydy Zachodnie, na wyspę Berneray (google map poinformowało mnie, że jeśli wsiadłabym … Czytaj dalej Ryba

Autyzm u dorosłych

Książka, którą przeczytałam jakiś czas temu, "Wired Our Own Way. An Anthology of Irish Autistic Voices” (New Island, 2025), jest zbiorem esejów o osobistym doświadczeniu autyzmu w Irlandii. Tak jak wyraziłam już gdzie indziej, tylko dwa teksty są słabe: opowieść anonimowa wydaje się zmyślona, natomiast tekst McGratha-Bryana płynie obok tematu; reszta wzbogaca wiedzę i wrażliwość na … Czytaj dalej Autyzm u dorosłych

Lipiec: kawiarnia, migracja, kocierzyństwo

Lipiec dobiega końca. Przeglądam zdjęcia próbując uszeregować wspomnienia. Byłoby kłamstwem stwierdzenie, że w lipcu dużo pracowałam; na pewno jednak dużo jeździłam do pracy przygotowując się na kolejne zmiany, które zajdą w sierpniu i wrześniu. W międzyczasie rozwijam swoje skłonności ubraniowe (ludzie zaczynają rozpoznawać mnie z daleka). Czas na spacery i podróże był więc wydrapany rzeczywistości, … Czytaj dalej Lipiec: kawiarnia, migracja, kocierzyństwo

Lęk przed ludźmi

Marsze antyimigranckie, podobne do tych, które odbyły się wczoraj w Polsce, odbywają się też w Irlandii. Gdzieś tam, nie na taką skalę (dopowiadam to sobie; może po prostu skutecznie wypieram), żeby mnie to dotykało, ale warto o tym wspomnieć. Każdy kraj ma odpowiedniki Konfederacji i ich skrajnych bojówek, które zarządzają lękiem osób niezadowolonych ze swojego … Czytaj dalej Lęk przed ludźmi

Youtuberzy jak domownicy 2, oraz babies, we have babies!

... czyli aktualizacja posta o social mediach, które podglądam pasjami. W odniesieniu do tekstu z roku 2021, nadal od czasu do czasu zaglądam do dreamer72fem, chociaż ona sama nie publikuje już swoich filmików codziennie; Lisa Lansing osiedliła się w Niemczech i zastrzegła swoje stare vlogi, można je oglądać tylko wówczas, gdy posiada się do nich … Czytaj dalej Youtuberzy jak domownicy 2, oraz babies, we have babies!

Kamień i drewno

Zanim jeszcze wydarzyło się naszemu krajowi brzydkie potknięcie, stłuczenie kolan obu, byliśmy z Kraciastym przez tydzień na Dolnym Śląsku. Raz-dwa napiszę: Leniwiliśmy się przebywając na garnuszku moich rodziców i z lekką konsternacją spoglądaliśmy w niebo. Miesiąc wcześniej pomysł na podróż był taki, że przylatujemy, a potem rozkładamy ramiona i lecimy dalej, w Karkonosze, żeby się … Czytaj dalej Kamień i drewno

Do góry Brandona

Była na mojej liście życzeń na rok 2020. Nie złożyło się — masyw jest na południowo-zachodnim krańcu Irlandii, w hrabstwie Kerry; w drogę wchodziły nam albo pandemiczne obostrzenia dotyczące przemieszczania się, albo nieciekawa pogoda. Okazja do odwiedzin nadarzyła się w poprzednim weekendzie. Mieliśmy oboje z Kraciastym wolne, siły i ochotę, a pogoda zapowiadała się rewelacyjnie. … Czytaj dalej Do góry Brandona

Irlandia — przemiana

Ostatnio mam sporo okazji do rozmawiania o historii Irlandii -- kolega z biura jest osobą oczytaną i nie stroniącą od radykalnych opinii. To ciekawe, inne. Mam też możliwość porównywania różnic mentalnych związanych z religią. Zerkam na media z obydwu krajów, na media ogólnie: Polska ogłosiła żałobę narodową z okazji pogrzebu papieża, tymczasem w Irlandii, owszem, … Czytaj dalej Irlandia — przemiana