Mooi geweest

Image

Zo, het is mooi geweest; dit is het laatste bericht dat op dit blog verschijnt. Met veel plezier hebben we afgelopen jaren regelmatig berichtjes en foto’s geplaatst maar ik merk dat het me steeds meer moeite kost om iets op papier te krijgen wat dan ook nog enigszins de moeite waard is om te lezen. Hierdoor neemt de tijd tussen de gepubliceerde berichten steeds meer toe. Regelmatig denk ik dan: “Oh jee, ik heb al een tijd niets van me laten horen; er moet weer hoognodig een blogje verschijnen.”

Dat woordje ‘moet’ voelt verkeerd en geeft aan dat het een verplichting wordt en dat willen we niet. Dus vanaf vandaag zul je op ons blog geen nieuwe verhalen en avonturen meer aantreffen maar heerst er ‘rust in de tent’, een gevleugeld gezegde binnen ons gezin. Nu ja, in dit geval niet zo zeer rust in de tent als wel rust in blogland. Helemaal goed zo!

Voor het lezen van al onze ‘zin- en onzinverhalen’ en natuurlijk ook voor alle reacties daarop, willen we graag iedereen hartelijk bedanken.

En ach, zouden we opeens toch weer last krijgen van ‘schrijfkriebels’ dan klimmen we gewoon weer in de pen en beginnen we een nieuw blog!

Ernest en Annelies

Favoriete koeien

Zo her en der zie je hier in de buurt zwart- en roodbonte koeien in het weiland staan maar op een of andere manier lijken die altijd beter te passen in een sappig groen Hollands weiland dan hier.

Mijn voorkeur gaat meer uit naar deze onderstaande Aubrac koeien. We kwamen ze pas geleden tegen tijdens een wandeling op het plateau, in de buurt van de Mont Mézenc.

Image

Ze staan hoog op mijn persoonlijke lijst van favoriete koeienrassen en dat komt vast door hun fluwelige zwartomrande ogen die je zo trouwhartig aan kunnen kijken. Doe er nog een stel mooie hoorns bij en dan is tie helemaal af.

Als ik zoiets overigens tegen onze boerbuurman zou zeggen, dan zou hij me hierom hartelijk uitlachen. Aan mijn sentimentele gekwezel over mooie trouwhartige ogen of karakteristieke hoorns zal hij weinig hebben: voor hem zijn alleen de liters melk die z’n koeien geven belangrijk of de hoeveelheid biefstukjes die er aan z’n koeien ‘groeien’.

Geel

Door naar geel te kijken schijnt je lichaam het hormoon serotonine aan te maken, dat bekend staat als een verbeteraar van je stemming en geluksniveau. Van geel word je dus blij!

Er was vanmorgen weer heel wat geels te ontdekken in onze moestuin, dus kom maar op met die serotonine!

Image

De zonnebloemen ‘doen’ het nog steeds.

Image

Goudsbloemen, dankbare bloeiers aan de rand van de moestuin. 

Image

De bloem van een pompoenplant. Die pompoen heeft er dit jaar trouwens niet echt veel zin in maar de bloem maakt veel goed.

Image

Een gele courgette. Volgens de boeken is de smaak van de groene en gele courgettes hetzelfde maar ik heb het idee dat die gele toch wat zoeter smaken.

Image

Gele peertomaatjes. Een probeersel dit jaar in de kas. Een heel decoratief tomaatje maar de smaak vind ik net iets minder dan die mooie roodoranje cherry tomaatjes maar in een salade ziet het er wel gezellig uit. 

Zo, dat was een mooi rondje moestuin en m’n geluksniveau is weer flink gestegen!

Van vlinders krijg je nooit genoeg

Op internet had ik een keer gelezen dat je, als je zo lang mogelijk wilt genieten van de vlinderstruiken, het beste niet alle struiken tegelijkertijd in het voorjaar kunt snoeien. Heb ik dit jaar dus uitgeprobeerd. Een paar struiken werden al in februari gekortwiekt, andere struiken waren in maart aan de beurt en de laatste exemplaren heb ik pas in april gesnoeid. Zo terugkijkend hebben we al lang en veel kunnen genieten van de vlinderstruiken en zoals de naam al aangeeft, ook van de vlinders. We zijn nu bezig met zo’n beetje de laatste bloeiers. 

Onderstaande vlinders waren nog volop aan het snoepen van de laatste nectar. Het waaide helaas, dus ik heb ze niet allemaal superscherp op de foto gekregen. 

Image

Ik las in het vlinderboek dat zowel de Atalanta vlinder als de Dagpauwoog eitjes leggen op brandnetels. De rupsen die uit die eitjes komen, blijken geen last te hebben van die brandharen zoals wij en smullen heerlijk van het blad. Zoals in het boek zo mooi werd geschreven; ze groeien dan ook als brandnetel! 

Image

Geen wonder dat we die vlinders hier zien: we hadden meer dan genoeg brandnetels staan bij de overloop van de bron en langs het ‘romantische paadje’. Maar goed dat we dus niet als een gekke daar aan het maaien zijn geweest. 

Wat betreft die koninginnenpage: hartstikke mooi dat ze dit jaar ook weer een bezoekje aan ons brengt maar het is een wat zenuwachtig fladderende vlinder die zich maar moeilijk laat fotograferen. Zodra ze mij zag ging ze op de bovenste tak zitten. Ik ben nog bovenop een stoel geklommen maar moet het met deze foto’s uiteindelijk maar doen.

Image

Op de foto hieronder zie je die blauwe rand nog wat beter.

Image

Brandnetels zijn trouwens te min voor deze vlinder. Ze houdt ervan om eitjes te leggen op wilde peen, dille en venkel. Die wilde peen heb ik pas geleden hier rondom het huis al gespot en venkel hadden we in de moestuin. Een gespreid bedje dus voor deze koninginnenpage!

Begrip gevraagd

Afgelopen donderdag hebben we onze Tim en vriendin Charlie weer naar het vliegveld in Lyon gebracht. De vakantie hier op onze berg zit er helaas alweer op voor hen.

Op de terugweg reden we bij de tolpoortjes in de buurt van Vienne een lange rij autowrakken voorbij die door VINCI, de tolweg beheerder, als een soort stil protest hier langs de snelweg zijn geparkeerd.

Image

Het gaat hier om de zogenaamde interventievoertuigen van de autoweg. Bestuurders ervan hebben de taak om de snelwegen te ‘bewaken’. Ligt er bijv. rommel op de weg, dan halen zij het weg, staat er een auto met pech dan zorgen zij dat de vluchtstrook afgezet wordt. Kortom, ze zorgen voor meer veiligheid op de wegen. Helaas komt tegenwoordig hun eigen veiligheid regelmatig in gevaar.

Image

Sinds begin dit jaar zijn er al 24 hulpverleningsvoertuigen op de Franse tolwegen aangereden door passerende automobilisten die niet goed opletten, te lang achter het stuur zitten of op hun mobiel zitten te kijken maar ook niet hun snelheid verminderen en op een andere rijstrook ruim om de interventievoertuigen heen rijden, zoals het officieel verplicht is.

Image

Nadat er bij zo’n aanrijding een wegwerker tijdens z’n werkzaamheden dodelijk is verongelukt, was de maat vol en is men de actie ‘Quand allez-vous percuter?’ gestart. Vrij vertaald; wanneer gaat u botsen? Met het tentoonstellen van deze beschadigde, gebutste en in elkaar gereden auto’s en busjes langs de kant van de snelweg, hoopt men op meer oplettendheid en bewust rijbedrag van de weggebruikers.

Mais achter draad

Vanmorgen waren we al heel vroeg op; een mooi moment van de dag om onze stevige stappers aan te trekken en lekker buiten ons ‘volle’ hoofd helemaal leeg te wandelen.

Image

Het viel ons op dat de mais er veel beter voor staat dan vorig jaar. Misschien wel door de natte maanden die we hebben gehad. 

Image

De maisakkers zijn omheind met draden waar stroom op staat. Eentje wat laag boven de grond en de tweede iets hoger. Die stroomdraden zijn een van de weinige dingen waar de wilde zwijnen, die gek op mais zijn, ontzag voor hebben.

Image

Hier zijn ze flink aan het wroeten geweest. Kijk maar eens hoe het weiland ‘omgeploegd’ is. 

Mochten we trouwens zo’n wild zwijn tegenkomen, dan zullen we ‘m toch maar even waarschuwen. Half september begint hier namelijk het jachtseizoen weer!

Planten app

In de bermen langs de weg komen we weer de mooiste bloemen tegen. Het begint dan meestal met kijken en nog eens kijken, daarna ruiken we er eens aan maar dan begint het gepuzzel. Wat voor bloeier hebben we hier gevonden? Komen we er niet uit, dan kan zo’n planten app op de mobiel wel heel handig zijn. Alhoewel…..

Image

Bij het determineren van deze plant is onze plantenhulp een beetje de weg kwijt. Als we een foto maken van het blad, dan zegt de app dat er een mogelijkheid bestaat van 23% dat we naar het ‘fijn akkerscherm’ staan te kijken en 27% kans dat het om ‘wilde peen’ gaat. Maar kijkt de app naar de bloem, dan gaat ze voor 57% voor het ‘fijne akkerscherm’ en 22% voor de ‘wilde peen’.

Image

Dus zeg het maar!

Image

Ik combineer de boel nu maar en maak er gewoon een nieuwe plant van, de zogenaamde ‘wilde akkerpeen’. Klinkt goed!

Tombola

‘Steun de oudervereniging van Belsentes door deel te nemen aan onze loterij! Loten te koop in het gemeentehuis en bij de ouders van de leerlingen.’

Image

Zo aan het begin van de zomer organiseert de school van ons dorp altijd een tombola. Dit is een soort loterij waarbij je altijd een prijs wint en dan gaat het niet om geldprijzen maar om prijzen in natura, zeg maar. Ze worden meestal gratis (door sponsoren) beschikbaar gesteld. Zo’n tombola wordt vaak georganiseerd om geld in te zamelen voor een goed doel.

Image

Het goede doel van onze dorpsschool bestond dit keer uit het organiseren van een vakantieweek voor de kinderen. We kregen van ons buurmeisje de vraag of we ook mee wilden doen en wat loten wilden kopen. Zo gezegd, zo gedaan en een paar weken later kwam ze samen met haar zoontje Tiégo bij ons langs om de gewonnen prijzen te overhandigen. 

Image

Hier genieten we van onze gewonnen prijzen! 

Sloopwerk

Image

In het centrum van Lamastre wordt op dit moment hard gewerkt. Stofwolken, veel lawaai en er is zelfs een stoplicht geplaatst om het verkeer te regelen. 

We waren onlangs op bezoek bij het ernaast gelegen kantoor van de Axa verzekering. Florence, de drijvende kracht van het kantoor, vertelde dat het bedrijf voor enige tijd gesloten zal zijn in verband met die werkzaamheden. Echt lekker werken zal het inderdaad niet zijn met die sloopwerkzaamheden aan de andere kant van je muur! 

Het oude pand, bekend als het Charel gebouw, wordt gesloopt. Al jaren staat het te verkommeren. Ooit zat hier een taxi bedrijf in. Je raadt het al: het taxi bedrijf van meneer Charel.

Image

Op een gegeven moment is dat bedrijf uit z’n jasje gegroeid en verhuisd naar een betere plek. Het pand dat eigenlijk best wel hele mooie accenten heeft, of beter gezegd had, zal in de loop van de jaren waarschijnlijk toch te weinig aantrekkingskracht hebben gehad voor nieuwe bewoners en bleef leeg staan. De gemeente heeft het opgekocht en laat het nu slopen met het idee dat hierdoor deze hoek wat veiliger en overzichtelijker zal worden voor het verkeer.

Image

Een flinke klus voor de aannemer met heel wat voorbereidend werk, zoals het verwijderen van asbest en vast nog wel meer onduidelijke zaken. Die klussen zitten er al op en nu is het sloopwerk aan de gang. Tijdens het slopen wordt de boel beneveld om het stof wat tegen te gaan en dat zorgt voor een mooie regenboog.

Image

Leuk trouwens om nog een stukje binnenkant te zien. Je ziet nog waar de trappen hebben gezeten en de verdeling van de kamertjes. Zelfs wat voor soort behang er op de muren geplakt was.

Net toen we neerstreken in de Ardèche, alweer zo’n dikke twintig jaar geleden, zat in het Charel gebouw ook al een taxi bedrijf, gecombineerd met een benzine station. Dat kon destijds nog, zo middenin het centrum van een stadje. Het opereerde toen nog onder een andere naam: ‘Relais du Vivarais’. 

Image

Er wordt nog nagedacht over de herinrichting van de kale plek. Er zijn plannen om op de vrijgekomen gevel een muurschildering aan te brengen. We zullen het in de gaten houden!