အခုေနာက္ပိုင္း ကၽြန္မဘေလာ႔ေလးမွာ ပို႔စ္အသစ္မတင္ျဖစ္တာၾကာပါၿပီ။ တင္ျဖစ္ရင္ေတာင္ တစ္ပုဒ္နဲ႔ တစ္ပုဒ္ ေတာ္ေတာ္ေလးျခားသြားတယ္။ အရင္လို ခပ္စိပ္စိပ္မတင္ျဖစ္ဘူး။ အေၾကာင္းကေတာ႔ အလုပ္မ်ားေနတာရယ္၊ ပို႔စ္အသစ္တင္ျဖစ္ေအာင္ ေဘးနားကေန အၿမဲသတိေပး တိုက္တြန္းတတ္တဲ႔ စာေရးဆရာက အနားမွာမရွိတာေၾကာင့္ပါ။
ဘေလာ႔မွာ ပို႔စ္အသစ္မတင္ျဖစ္ေပမယ္႔ Facebook မွာေတာ႔
ရသာခ်ိဳဟင္းလ်ာမ်ားPage ေလးဖန္တီးၿပီး ကၽြန္မရဲ႕ ဘေလာ႔မွာ ေဖာ္ျပၿပီးသား ဟင္းလ်ာဓါတ္ပံုေလးေတြနဲ႔ ခ်က္နည္းဖတ္ရႈႏိုင္မယ္႔ လင့္ေလးေတြ တင္ေပးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တေလာက တျခားသူေတြရဲ႕ဘေလာ႔ေတြ ေလွ်ာက္လည္ရင္းနဲ႔ ပို႔စ္တစ္ခုသြားေတြ႕ပါတယ္။ အေၾကာင္းအရာက ေမာ္ဒယ္တစ္ေယာက္က မွ်စ္တာလေပါဟင္း ခ်က္နည္းေလး ေျပာျပတဲ႔အေၾကာင္းပါ။ မွ်စ္တာလေပါဟင္းကို ခ်က္စားေလ႔ရွိတဲ႔ အိမ္ရွားပါတယ္။ ဒီဟင္း က ၀ါးပိုးမွ်စ္အစိမ္းနဲ႔ ခ်က္ရတာျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္မွာ ၀ါးပိုးမွ်စ္အစိမ္းရဖို႔ကလည္း ရွားတာကိုး။ ၿပီးေတာ႔ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ခ်က္ပံုခ်က္နည္း အနည္းငယ္စီကြဲလြဲတတ္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားေဒသမွာ ခ်က္ေလ႔ရွိတဲ႔ ဟင္းလ်ာမို႔ ကိုယ္႔ေဒသအလုိက္ ခ်က္ပံုခ်က္နည္း ကြဲလြဲတာပါ။ ကၽြန္မဘြားဘြားဇာတိက မြန္ျပည္နယ္ဘက္ကမို႔ မွ်စ္တာလေပါဟင္းကို ကၽြန္မငယ္ငယ္ကတည္းက စားဖူးသလို တအိမ္သားလံုးလည္း သိပ္ၾကိဳက္ၾကပါတယ္။ ၀ါးပိုးမွ်စ္အစိမ္းကိုလည္း နယ္ကအမ်ိဳးေတြက မိုးဦးက်ဆို ကၽြန္မတို႔ဆီ ပံုမွန္လိုလိုပို႔ေပးေလ႔ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္မရဲ႕ဘေလာ႔ေလးမွာလည္း ၀ါးပိုးမွ်စ္နဲ႔ခ်က္တဲ႔
မွ်စ္တာလေပါဟင္းခ်က္နည္းေလး ကို ကၽြန္မကို္ယ္တိုင္ခ်က္ထားတဲ႔ မွ်စ္တာလေပါဟင္းလ်ာဓါတ္ပံုေလးနဲ႔ အတူ ပို႔စ္ေလးတစ္ပုဒ္ တင္ျဖစ္ခဲ႔ပါေသးတယ္။ ခုနကေျပာခဲ႔သလို ကၽြန္မဘေလာ႔လည္ရင္း သြားေတြ႕တဲ႔ ေမာ္ဒယ္တစ္ဦး ေျပာျပတဲ႔ မွ်စ္တာလေပါဟင္းဆိုၿပီး တင္ထားတဲ႔
ဒီပို႕႔စ္ ေလးမွာ ကၽြန္မဘေလာ႔မွာ တင္ထားခဲ႔တဲ႔ ကၽြန္မဘေလာ႔နာမည္ေလးလည္းပါတဲ႔ ဓါတ္ပံုကို ကူးယူေဖာ္ျပထားတာေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ တကယ္ဆို ဒီေမာ္ဒယ္မေလးခ်က္တဲ႔ဟင္းလ်ာပံုကိုပဲ တိုက္ရိုက္ေဖာ္ျပေပးသင့္တာပါ။ တကယ္လို႔ အခြင့္မသင့္လို႔ ေမာ္ဒယ္မေလးခ်က္တဲ႔ဟင္းရဲ႕ဓါတ္ပံုကို မရခဲ႔ရင္လည္း ခ်က္နည္းက ေမာ္ဒယ္မေလးေျပာတာျဖစ္ၿပီး ဓါတ္ပံုကိုေတာ႔ မည္သည္႔ဘေလာ႔မွ ကူးယူေဖာ္ျပထားပါသည္လို႔ မွတ္ခ်က္ေလး ေရးေပးသင့္ပါတယ္။ ကၽြန္မခင္ပြန္းက ကၽြန္မရဲ႕ဘေလာ႔က ဓါတ္ပံုေတြကို ယူသံုးထားေၾကာင္း မေဖာ္ျပထားတဲ႔အတြက္ အဲဒီ႔ပို႕စ္ေအာက္မွာ ကြန္မန္႔၀င္ေရးခဲ႔ေပမယ္႔ ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပန္မႈမ်ိဳးမွ မေတြ႕ရသလို ပံုကိုလည္း ျပန္မျဖဳတ္ေပးခဲ႔ပါဘူး။
ဒီလိုေတြ႕ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ Facebook ေပၚမွာ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ Share ထားတဲ႔
ပို႔စ္ေလး တစ္ခု သြားေတြ႕ျပန္ပါတယ္။ ပို႔စ္ေရးတဲ႔သူက ျမန္မာျပည္မွာ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ပြားမႈႏႈန္းျမင့္တက္ေနေၾကာင္းနဲ႔ အဲဒီလုိျဖစ္ရတာဟာ အသားကင္ေတြနဲ႔၊ ဆိုးေဆးပါတဲ႕ အခ်ဥ္ရည္ေတြ၊ ပလပ္စတစ္ဘူးေတြ အသံုးျပဳၾကတာေတြ ေၾကာင့္ဆိုၿပီး ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သူကလည္း သိနားလည္သေလာက္ က်န္းမာေရး ဗဟုသုတေ၀မွ်တာျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ သည္လို ေဖာ္ျပရာမွာ ဓါတ္ပံုမပါလည္း ပို႔စ္တစ္ခုကို ေဖာ္ျပႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ဓါတ္ပံုနဲ႔ တစ္ကြ ေဖာ္ျပခ်င္တယ္ဆိုလွ်င္လည္း လိုခ်င္တဲ႔ပံုကို မိမိဘာသာဖန္တီးရိုက္ကူးၿပီး တင္ျပႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ သည္လူက ကၽြန္မရဲ႕ဘေလာ႔မွာ တင္ထားတဲ႔
၀က္သားတုတ္ထိုးနဲ႕ ၾကာဇံေၾကာ္ ပို႔စ္မွာ ေဖာ္ျပထားခဲ႔တဲ႔ အခ်ဥ္ရည္ရဲ႕ပံုကို ကူးယူသံုးစြဲထားပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕အခ်ဥ္ရည္က မန္က်ည္းရည္ေဖ်ာ္၊ ထန္းလ်က္၊ ငရုတ္သီးအစိမ္းမႈန္႔ေလးေရာၿပီး ေဖ်ာ္ထားတာပါ။ ထိုသူ ကူးယူေဖာ္ျပထားတဲ႔ ပံုမွာ ကၽြန္မရဲ႕ဘေလာ႔အမည္ေလးလည္းပါပါတယ္။ ကၽြန္မဘေလာ႔မွာတင္သမွ် ကၽြန္မရိုက္ကူးထားတဲ႔ ပံုေတြမွာ ကၽြန္မရဲ႕ ဘေလာ႔နာမည္ေလး အၿမဲေဖာ္ျပထားေလ႔ရွိပါတယ္။ သည္လူ လုပ္ပံုက ကၽြန္မခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ႔ အစားအစာေတြဟာ စားလို႔ မသင့္ေတာ္ဟန္ေပါက္ေနပါတယ္။ တကယ္ဆို ကၽြန္မလည္း အစားအစာခ်က္ျပဳတ္ေရာင္းခ်တဲ႔သူတစ္ဦး မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္႔၀ါသနာေလးနဲ႔ ကိုယ္ တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ေလး ခ်က္ျပဳတ္ေနတဲ႔ အိမ္ရွင္မတစ္ဦးမွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ မိမိခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ႔ အစားအစာကို အသားလြတ္ ေစာ္ကားသလိုလုပ္ပံုကိုေတာ႔ ဘယ္လိုမွ သည္းညည္းမခံႏိုင္ပါဘူး။ ကၽြန္မခင္ပြန္းက ပို႔စ္ေရးတဲ႔သူကို Private Message ကေနတဆင့္ ကၽြန္မရဲ႕ဘေလာ႔ကပံုကို ျပန္ျဖဳတ္ေပးဖို႔ အသိေပးခဲ႔ေပမယ္႔ ဘယ္လို တုန္႔ျပန္မႈမွမရခဲ႔ပါဘူး။
ဒီေန႔ေတာ႔ Facebook ထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က လင့္ပို႔ေပးလို႔ေတြ႕လိုက္တာက လူတစ္ေယာက္က MPT ကြန္နက္ရွင္အေၾကာင္းကို ဟာသေဖာက္ၿပီး ေရးထားတဲ႔ သေရာ္စာေလးပါ။
သည္သေရာ္စာေလး မွာလဲ ကၽြန္မဘေလာ႔မွာ တင္ထားခဲ႔တဲ႔
ငါးသလဲထိုးဟင္း ပံုကို ကူးယူသံုးစြဲထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္မခင္ပြန္းလည္း ပထမတစ္ဦးတုန္းကလိုပဲ Private Message ကေနတဆင့္ ကၽြန္မဘေလာ႔ကပံုကို ျပန္ျဖဳတ္ေပးဖို႔ အေၾကာင္းၾကားေတာ႔ ပို႔စ္ပိုင္ရွင္က ခ်က္ခ်င္းပဲ ခြင့္မေတာင္းပဲယူသံုးမိတဲ႔အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ပံုကိုလည္း ျပန္ျဖဳတ္ေပးပါ႔မယ္ဆိုၿပီး တကယ္လည္း ျပန္ျဖဳတ္ေပးခဲ႔ပါတယ္။
ကၽြန္မရဲ႕ဘေလာ႔မွာေရာ Page မွာပါ ကၽြန္မရဲ႕ဟင္းလ်ာဓါတ္ပံုေတြကို ကူးယူေဖာ္ျပခ်င္ရင္ ၾကိဳတင္ခြင့္ေတာင္းၿပီးမွ အသံုးျပဳဖို႔ ေဖာ္ျပထားၿပီးသားပါ။ အခုေတာ႔ ကူးခ်င္သလို ကူးၿပီး ေဖာ္ျပခ်င္သလို ေဖာ္ျပေနၾကတာပါပဲ။
ကၽြန္မ တစ္ခုနားလည္လိုက္တာကေတာ႔ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြဟာ အေျခခံ လူ႕က်င့္၀တ္ေလးကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ၾကဘူးဆိုတာပါပဲ။ ကၽြန္မတို႔ ငယ္စဥ္ ကေလးဘ၀ကတည္းက ေလ႔လာသင္ၾကားခဲ႔ရတာကေတာ႔ သူတပါးပစၥည္းဥစၥာကို ပိုင္ရွင္မသိရင္ မယူငင္ရဘူးဆိုတာပါပဲ။ သက္ရွိ၊ သက္မဲ႔၊ ျဒပ္ရွိ၊ ျဒပ္မဲ႔ မည္သည္႔ ဥစၥာမဆို ပိုင္ရွင္မသိဘဲယူရင္ေတာ႔ ခိုးယူတာပါပဲ။ ျဒပ္မရွိဘဲ သူတပါးစိတ္ကူးဥာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားဖန္တီးထားတဲ႔ စိတ္ကူးတစ္ခုကို ယူသံုးခ်င္ရင္ေတာင္ ခြင့္ေတာင္းၿပီးမွ အသံုးျပဳရမွာပါ။ ဒီလိုမ်ိဳးသူတစ္ပါး ဖန္တီးထားတဲ႔ ဓါတ္ပံုလိုဟာမ်ိဳးကို ကူးယူအသံုးျပဳခ်င္ရင္ ပိုင္ရွင္ကို ခြင့္ေတာင္းသင့္ပါတယ္။ ကၽြန္မဖန္တီးထားတဲ႔ ပံုေတြမွာ ဘေလာ႔နာမည္ေလး အၿမဲတြဲလ်က္ ေဖာ္ျပထားလို႔ ခြင့္ေတာင္းခ်င္ရင္ ပိုင္ရွင္ရွာရမွာလည္း မခက္ခဲလွပါဘူး။ ပိုင္ရွင္ရွာရခက္ခဲတဲ႔ Google က အမည္မေဖာ္ျပထားတဲ႔ ပံုေတြဆိုရင္ေတာင္ Googel မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ဆိုတဲ႔ စာေၾကာင္းေလာက္ေတာ့ ထည္႔သြင္းေပးသင့္ပါတယ္။ ဒီေလာက္အေျခခံက်တဲ႔ က်င့္၀တ္ေလးေတာင္ နားမလည္တဲ႔ လူေတြမ်ားလာရင္ ေရရွည္မွာ ေလာကၾကီး ပ်က္စီးဖို႔ပဲရွိပါေတာ႔တယ္။ ကၽြန္မကေတာ႔ သည္လူေတြကို "လူ႕က်င့္၀တ္မသိတတ္သူမ်ား" လို႔သာ ကင္ပြန္းတပ္လိုက္ ခ်င္ပါေတာ႔တယ္။
ပါရမီျဖည္႔ဖက္ေလး
၁၃း၃၁ နာရီ
၁၄.၈.၂၀၁၃
